Аляксандр II (імператар расійскі): Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 39:
Рэформы працягваліся, але млява і непаслядоўна, амаль усе дзеячы рэформ за рэдкім выключэннем, атрымалі адстаўку. У канцы свайго праўлення Аляксандр схіліўся да ўводзін у Расіі абмежаванага грамадскага прадстаўніцтва пры Дзяржаўным савеце.
Перажыў некалькі пакушэнняў: Караказава (1866), Беразоўскага (1867), Салаўёва (1879), Халтурына (1880). [[13 сакавіка|1 (13) сакавіка]] [[1881]] Аляксандр II быў смяротна паранены на набярэжнай Екацярынінскага канала ў Пецярбурзе бомбай, кінутай нарадавольцам [[Ігнат Яўхімавіч Грынявіцкі|Ігнатам Грыневіцкім]].
Зараз помнікі Аляксандру II усталяваны ў [[Горад Масква|Маскве]], [[Хельсінкі]] і [[Горад Сафія|Сафіі]].
{{Манархі Польшчы}}
| |||