Джані Радары: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.7.1) (робат змяніў: he:ג'אני רודארי |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 24:
== Біяграфія ==
Радары нарадзіўся [[23 кастрычніка]] 1920 г. у маленькім мястэчку [[Аменья]] (паўночная Італія). Яго бацька, булачнік па прафесіі, памёр, калі Джані было толькі дзесяць гадоў. Радары і яго два браты, Чэзарэ і Марыё, раслі ў роднай вёсцы маці, Варэсотта. Хваравіты і слабы з дзяцінства хлопчык захапляўся музыкай (браў урокі гульні на [[скрыпка|скрыпцы]]) і кнігамі (шанаваў [[Фрыдрых Вільгельм Ніцшэ|Ніцшэ]], [[Шапэнгаўэр]]а, [[Уладзімір Ільіч Ленін|Леніна]], [[Сталін|Сталіна]] і [[Леў Троцкі|Троцкага]]). Пасля трох гадоў навукі ў [[семінарыя|семінарыі]] Радары атрымаў дыплом настаўніка і ва ўзросце 17 гадоў пачаў выкладаць у пачатковых класах мясцовых сельскіх школ. У [[1939]] г. некаторы час наведваў філалагічны факультэт [[Мілан]]скага ўніверсітэта.
Падчас [[Другая сусветная вайна| Другой сусветнай вайны]] Радары быў вызвалены ад службы з-за дрэннага здароўя.
У [[1948]] г. Родари стаў журналістам у камуністычнай газеце «''Уніта''» (''L’Unita'') і пачаў пісаць кніжкі для дзяцей. У [[1950]] г. партыя прызначыла яго рэдактарам толькі што створанага штотыднёвага часопіса для дзяцей, ''Il Pioniere'', у Рыме. У [[1951]] г. Радары апублікаваў першаю складанку вершаў, «Кніжка вясёлых вершаў», і свой найвядомы твор «[[Прыгоды Чыпаліна]]» (рускі пераклад убачыў свет у [[1953]] г.). Гэты твор атрымаў асабліва шырокую папулярнасць у СССР.
|