Кукенойскае княства: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др стылявыя змены
Радок 1:
'''Кукейноскае княства''' ({{lang-la|Terra Kukonois}}, {{lang-de|Fürstentum Kokenhusen}}) — удзельнае заходнерускае княства з цэнтрам у горадзе Куканоса (Кукенойс, Куконос, сучасны [[пасёлак Кокнесэ]] ў [[Латвія|Латвіі]]), існавала ў пачатку [[13 ст.]]
 
Асноўнай крыніцай па гісторыі княства княства з'яўляецца «[[Хроніка Лівоніі]]» [[Генрых Латвійскі|Генрыха Латвійскага]]. Згодна з ёй, у пачатку 13 стагоддзя ў Куканосе княжыў [[Вячка Кукенойскі|Вячка]], васал [[Полацкае княства|князя Полацка]], які ўзначальваў супраціў Лівонскаму ордэну. Дакладныя межы княства, а таксама час яго заснавання невядомыя.
 
Адзіным вядомым правіцелем Куканоса быў князь Вячка ({{lang-la|Vetseke}}, памёр у 1224 гaду), дакладнае паходжанне якога застаецца дыскусійным<ref>Па найбольш распаўсюджанай версіі ён паходзіў з Полацкай галіны [[Рурыкавічы|Рурыкавічаў]]. Пры гэтым яго часцей за ўсё атаясамліваюць з Вячкам, сынам полацкага князя [[Барыс Давыдавіч|Барыса Давыдавіча]] ад першага шлюбу, які з'яўляецца адным з герояў аповесці пра Святохне, пераказанай [[Васіль Мікітавіч Тацішчаў|В. М. Тацішчавым]]. Аднак існуюць і іншыя версіі яго паходжання. Так А. М. Рапаў, услед за Тацішчавым, лічыў, што ён адбываецца са смаленскай галіны Рурыкавічаў.</ref>.