Анатоль Сяргеевіч Казлоў: Розніца паміж версіямі

'''Анатоль Казлоў''' (нар. {{ДН|28|7|1962}}, вёска [[Асінаўка]], [[Краснапольскі раён |Краснапольскага раёна]], [[Магілёўская вобласць |Магілёўскай вобласці]], [[Беларусь]]) – — беларускі празаік, літаратуразнаўца.

Скончыў [[Гомельскі дзяржаўны ўніверсітэт]] у 1985 годзе. Працаваў у будакашалёўскай раённай газеце «Авангард» (1985, 1987-19881987—1988), служыў у Савецкай Арміі ў Сібірскай ваеннай акрузе (1985-19871985—1987). У 1988—90 гадах вучыўся ў аспірантуры пры Інстытуце літаратуры АН БССР, працаваў над дысертацыяй «Сатыра і гумар у беларускай літаратуры 20-х - — пачатку 30-х гадоў» (кіраўнік [[Іван Навуменка]]). У 1990-19921990—1992 гадах - — загадчык аддзела публіцыстыкі і нарыса часопіса [[Полымя (1922)| «Полымя»]]. У 1992-20031992—2003 і з 2011 года  — загадчык аддзела прозы часопіса [[Маладосць (1953)| «Маладосць»]]. Галоўны рэдактар газеты [[Літаратура і мастацтва (1932)|«Літаратура і мастацтва»]] (2003-20092003—2009). Супрацоўнік часопіса [[Нёман (1945)| «Нёман»]] (2009-20112009—2011).

* “Міражы«Міражы ценяў”ценяў» (1990),

* “І«І тады я памёр…”памёр…» (1993),

* “Незламаная«Незламаная свечка”свечка» (2000),

* "«Юргон"» (2006),

* "«Горад у нябёсах"» (2009).

* Сябра Саюза беларускіх пісьменнікаў (з 1991 года; з 2006 года - — Саюза пісьменнікаў Беларусі).

* Казлоў А. Не люблю грыбоў ды ягад// З росных сцяжын: аўтабіяграфіі пісьменнікаў Беларусі/ уклад. Мікола Мінзер. - — Мн.: Літаратура і мастацтва, 2009. - — С. 147-150147—150.

[[Катэгорыя:ПостаціБеларускамоўныя беларускай літаратурыпісьменнікі]]