Сонечнае зацьменне 16 чэрвеня 1825 года
Сонечнае зацьменне 16 чэрвеня 1825 года — гібрыднае сонечнае зацьменне 134 сараса[1].
| Сонечнае зацьменне 16 чэрвеня 1825 | |
|---|---|
 Карта | |
| Класіфікацыя | |
| Тып | Гібрыднае |
| Сарас | 134 |
| Гама | -0.3812 |
| Велічыня | 1.0036 |
| Максімум зацьмення | |
| Працягласць | 25 с. (0 хв. 25 с.) |
| Каардынаты | 1° пн. ш. 6° з. д.HGЯO |
| Шырыня ценю | 13 км |
| Час (UTC) | |
| Найбольшая фаза | 12:19:03 |
| Спасылкі | |
| Каталог # (SE5000) | 9103 |
Зацьменне мела велічыню 1,0036 і дасягнула свайго максімуму ў 12:19:03 UTC у пункце з каардынатамі 1° пн. ш. 6° з. д. Працягласць максімальнай фазы зацьмення склала 0 хв. 25 с., а месяцавы цень на зямной паверхні дасягнуў шырыні 13 км[1].
Зацьменне 16 чэрвеня 1825 года стала 1-ым сонечным зацьменнем у 1825 годзе і 63-ім у XIX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 20 снежня 1824 года, наступнае — 9 снежня 1825 года[1].
Гл. таксама правіць
Зноскі правіць
- ↑ а б в Catalog of Solar Eclipses: 1801 to 1900 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.
