Альмерыйская культура
Альмерыйская культура (варыянты: ібера-сахарская культура, культура Альмера, культура Эль-Гарсель) паўстала на Міжземнаморскім узбярэжжы Іберыйскага паўвострава каля 3000 г. да н. э. пад уплывам франка-іберскіх нашчадкаў кардыяльнай культуры[1].
Пасля першай міграцыі з усходу каля 4000 г. да н. э., якая дала пачатак культуры пячор, другая хваля, як мяркуецца, сірыйскага паходжання, дала пачатак альмерийской культуры. Хоць гэтая хваля была не занадта шматлікай, культура праіснавала на працягу некалькіх стагоддзяў і аказала істотны ўплыў на мясцовыя культуру і насельніцтва. Пры гэтым буйныя канфлікты адсутнічалі, а носьбіты новай культуры падтрымлівалі пастаянныя сувязі з усходнім Міжземнамор’ем, адкуль яны прыйшлі ў Іспанію. З сабой мігранты прывезлі пліты-ідалы эгейскага тыпу, а таксама калектыўныя пахаванні тыпу толасаў, характэрныя таксама для неалітычнага Кіпра (3700 — 2300 гг. да н. э.).
Нашчадкам альмерыйскай культуры з’яўляецца культура Лос-Мільярэс.
Літаратура правіць
- Монгайт А. Л. Археология Западной Европы. Каменный век. М. 1978.
- Р. Bosch-Gimpera. La Formacion de los Pueblos de Espana. Mexico, 1946.