Аляксандр Іпалітавіч Барбашоў
Аляксандр Іпалітавіч Барбашоў (1858 -?) — расійскі гісторык, аўтар работ па гісторыі Вялікага Княства Літоўскага[2].
Аляксандр Іпалітавіч Барбашоў | |
---|---|
Дата нараджэння | 9 сакавіка 1858 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | невядома |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | гісторык, школьны настаўнік, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | гісторыя |
Месца працы |
|
Навуковая ступень | магістр рускай гісторыі |
Альма-матар | Гісторыка-філалагічны факультэт Пецярбургскага ўніверсітэта |
Скончыў курс на гісторыка-філалагічным факультэце Санкт-Пецярбургскага ўніверсітэта. Выкладаў у III пецярбуржскай класічнай гімназіі, VII класічнай гімназіі, у рэальным вучылішчы Муханава. У 1886 годзе, пасля дыспута ў Санкт-Пецярбургскім універсітэце, атрымаў ступень магістра рускай гісторыі за сачыненне: «Вітаўт і яго палітыка да Грунвальдэнскай бітвы 1410 г.»[2].
Вывучаў унутраную і знешнюю палітыку Вітаўта, барацьбу літоўскага, рускага, беларускага і ўкраінскага народаў супраць Тэўтонскага ордэна. Шырока выкарыстоўваў беларуска-літоўскія летапісы[2].
Сачыненні
правіць- Витовт и его политика до Грюнвальденской битвы 1410 г. — СПб., 1885.
- Таненбергская битва 1410 г. // Журнал Министерства народного просвещения. — 1887.
- Летописные источники для истории Литвы в средние века. — СПб., 1889.
- Торнский мир // Журнал Министерства народного просвещения. — 1890.
- Очерки Литовско-русской истории XV в. Витовт, последние двадцать лет княжения. — СПб., 1891.
Зноскі
Літаратура
правіць- Барбашев, Александр Ипполитович // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.