Амілапекцін
Амілапекцін (ад грэч. ámylon[1] — «крухмал», стар.-грэч.: πηκτός — зацвярдзелы) — адзін з асноўных поліцукрыдаў крухмалу, які складаецца з разгалінаваных ланцужкоў малекул глюкозы, монацукрыдныя рэшткі звязаныя α (1 → 4) і α (1 → 6) гліказіднымі сувязямі.
| Амілапекцін | |
| |
| Агульныя | |
|---|---|
| Хім. формула | C₃₀H₅₂O₂₆ |
| Тэрмічныя ўласцівасці | |
| Класіфікацыя | |
| Рэг. нумар CAS | |
| PubChem | |
| Рэг. нумар EINECS | 232-911-6 |
| SMILES | |
| ChemSpider | |
Уласцівасці
правіцьМалекулярная маса дасягае 1 000 000. З іодам дае чырвона-фіялетавую афарбоўку. Амаль не растваральны ў халоднай вадзе, у гарачай вадзе ўтварае студзяністую частку клейстара.
Знаходжанне ў прыродзе
правіцьДоля амілапекціну ў бульбяным, кукурузным, рысавым крухмале — 76-81 %.
Зноскі
- ↑ Слоўнік іншамоўных слоў : у 2 т. / А. М. Булыка. — Мінск : БелЭн, 1999. — Т. 1 : А—Л. — 1999. — С. . — 736 с. — ISBN 985-11-0152-4., С.77