Арбіта пахавання

Арбітай пахавання лічыцца арбіта, вышыня якой на 200 кіламетраў перавышае вышыню геастацыянарнай арбіты. На арбіту пахавання адпраўляюцца зношаныя арбітальныя апараты для памяншэння імавернасці сутыкненняў і вызвалення месца на геастацыянарнай арбіце.

Для кожнага апарата арбіта разлічваецца асобна, мінімальны перыгей $\Delta {H}$ вылічваецца па формуле:
$\Delta {H}=235{\mbox{ km}}+\left(1000C_{R}{\frac {A}{m}}\right){\mbox{ km}}$

дзе $C_{R}\,$ з'яўляецца ціскам сонечнага выпраменьвання, каэфіцыент якога — звычайна паміж 1,2 і 1,5, ${\frac {A}{m}}\,$ з'яўляецца адносінамі плошчы [м²] да масы [кг] гэтага аб'екта. Гэта формула ўключае каля 200 км для геастацыянарнай арбіты, у гэтыя 200 кіламетраў таксама закладзена вышыня для манеўраў на арбіце. Яшчэ 35 кіламетраў запасу зроблена для забеспячэння бяспекі ў сувязі з уздзеяннем гравітацыйных адхіленняў (у першую чаргу сонечных і месяцавых) на спадарожнікі.

Арбіты захавання ваенных спадарожнікаў з ЯЭУ

Нізкаарбітальныя ваенныя разведвальныя спадарожнікі з ядзернай энергетычнай устаноўкай выкарыстоўваюць ніжэйшыя арбіты пахавання (nuclear graveyard orbit, каля 650—1000 км^[1]). На гэтыя арбіты адпраўляецца актыўная зона ядзернага рэактара пасля заканчэння яе працы. Тэрмін жыцця на гэтых арбітах складае парадку 2 тыс. гадоў.

Гл. таксама

Зноскі

↑ IMPACTS ON EARTH FROM SPACE «nuclear power sources (NPS)… But there are still 42 Soviet NPS from the RORSAT series in ‘nuclear graveyard orbit’ 650-1000km above the Earth.»

Спасылкі

US Government Orbital Debris Standard Practices (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2012. Праверана 4 лютага 2014. (англ.)
«Рух спадарожнікаў» на сайце «Фізіка ў анімацыях» Архівавана 17 верасня 2017.

[1] IMPACTS ON EARTH FROM SPACE «nuclear power sources (NPS)… But there are still 42 Soviet NPS from the RORSAT series in ‘nuclear graveyard orbit’ 650-1000km above the Earth.»

[1]