Аргус
А́ргус (дакладней Аргас ці Арг стар.-грэч.: Ἄργος), празваны Панаптэс, гэта значыць усёвідушчы — у старажытнагрэчаскай міфалогіі[1] шматвокі волат; у пераносным сэнсе — пільны вартавы.
Аргус | |
---|---|
![]() | |
Пол | мужчынскі пол |
Бацька | Інах, Arestor[d] або Agenor[d] |
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3e/%D0%9C%D0%B5%D1%80%D0%BA%D1%83%D1%80%D0%B8%D0%B9_%D1%83%D1%81%D1%8B%D0%BF%D0%BB%D1%8F%D0%B5%D1%82_%D0%90%D1%80%D0%B3%D1%83%D1%81%D0%B0.jpg/250px-%D0%9C%D0%B5%D1%80%D0%BA%D1%83%D1%80%D0%B8%D0%B9_%D1%83%D1%81%D1%8B%D0%BF%D0%BB%D1%8F%D0%B5%D1%82_%D0%90%D1%80%D0%B3%D1%83%D1%81%D0%B0.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b5/Juno_Receiving_the_Head_of_Argos_WGA.jpg/250px-Juno_Receiving_the_Head_of_Argos_WGA.jpg)
Сын Арэстара (паводле Ферэкіда), або (паводле Асклепіяда) сын Інаха[2], або (паводле Керкопа) сын Аргаса і Ісмены, або (паводле Акусілая і Эсхіла) сын Геі[3], або сын Агенора (гл. артыкул пра іншы варыянт падання).
Адданне
правіцьПаводле падання, ён падужаў жахлівага быка, які спусташаў Аркадзію. Ён задушыў таксама змяю Эхідну, дачку Зямлі і Тартара.
Паводле Гесіёда і Ферэкіда, у яго было чатыры вока і ён ніколі не спаў[4]. Паводле Авідзія, у яго было 100 вачэй (паводле Нона, 1000)[5]. Гера паставіла яго вартавым ператворанай у карову Іо.
Аргас прывязаў ператвораную ў карову Іо да алівы ў гаі Мікен. Гермес забіў яго ўдарам каменя[6], ці, усыпіўшы яго ігрой на флейце, адсек яму галаву. З тых часоў Гермеса звалі Аргазабойцай.
Гера ператварыла яго ў паўліна, або размалявала яго вачамі паўлінавы хвост.
Зноскі
- ↑ Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.100; Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.1. С.167
- ↑ Кан’ектура да Апаладора, у арыгінале Ферэкід і Асклепіяд указаны наадварот
- ↑ Эсхіл. Прыкаваны Праметэй 567—570; Нон. Дзеянні Дыяніса XX 81
- ↑ Псеўда-Гесіёд. Эгімій, фр.294 М.-У.; Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С.177
- ↑ Авідзій. Метамарфозы I 722—723; Нон. Дзеянні Дыяніса XII 70
- ↑ Гамер. Адысея I 38; Гімны Гамера III 74; Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка II 1, 3; Гігін. Міфы 145
Літаратура
правіць- Я. Э. Голосовкер «Сказания о Титанах». М.: «Нива России», 1993 г. (59)
- Сайт «Mythical Creatures and Monsters» [1]
Спасылкі
правіцьАргус на Вікісховішчы |
- Аргус на сайце «Энциклопедия вымышленных существ» (руск.)