Аргус
А́ргус (дакладней Аргас ці Арг стар.-грэч.: Ἄργος), празваны Панаптэс, гэта значыць усёвідушчы — у старажытнагрэчаскай міфалогіі[1] шматвокі волат; у пераносным сэнсе — пільны вартавы.
| Аргус | |
|---|---|
 | |
| Пол | мужчынскі пол |
| Бацька | Інах, Arestor[d] або Agenor[d] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Сын Арэстара (паводле Ферэкіда), або (паводле Асклепіяда) сын Інаха[2], або (паводле Керкопа) сын Аргаса і Ісмены, або (паводле Акусілая і Эсхіла) сын Геі[3], або сын Агенора (гл. артыкул пра іншы варыянт падання).
Адданне правіць
Паводле падання, ён падужаў жахлівага быка, які спусташаў Аркадзію. Ён задушыў таксама змяю Эхідну, дачку Зямлі і Тартара.
Паводле Гесіёда і Ферэкіда, у яго было чатыры вока і ён ніколі не спаў[4]. Паводле Авідзія, у яго было 100 вачэй (паводле Нона, 1000)[5]. Гера паставіла яго вартавым ператворанай у карову Іо.
Аргас прывязаў ператвораную ў карову Іо да алівы ў гаі Мікен. Гермес забіў яго ўдарам каменя[6], ці, усыпіўшы яго ігрой на флейце, адсек яму галаву. З тых часоў Гермеса звалі Аргазабойцай.
Гера ператварыла яго ў паўліна, або размалявала яго вачамі паўлінавы хвост.
Зноскі
- ↑ Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.100; Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.1. С.167
- ↑ Кан’ектура да Апаладора, у арыгінале Ферэкід і Асклепіяд указаны наадварот
- ↑ Эсхіл. Прыкаваны Праметэй 567—570; Нон. Дзеянні Дыяніса XX 81
- ↑ Псеўда-Гесіёд. Эгімій, фр.294 М.-У.; Комментарий Д. О. Торшилова в кн. Гигин. Мифы. СПб, 2000. С.177
- ↑ Авідзій. Метамарфозы I 722—723; Нон. Дзеянні Дыяніса XII 70
- ↑ Гамер. Адысея I 38; Гімны Гамера III 74; Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка II 1, 3; Гігін. Міфы 145
Літаратура правіць
- Я. Э. Голосовкер «Сказания о Титанах». М.: «Нива России», 1993 г. (59)
- Сайт «Mythical Creatures and Monsters» [1]
Спасылкі правіць
|
Аргус на Вікісховішчы |
|---|
- Аргус на сайце «Энциклопедия вымышленных существ» (руск.)