Асігнаты (фр.: assignatsassignats ад лац.: assignoassigno — прызначаю) — папяровыя грошы перыяду Вялікай французскай рэвалюцыі.

Аднабаковы каралеўскі асігнат 500 ліўраў, 1790

Агульная інфармацыя

правіць

Першапачаткова былі выпушчаныя як абавязацельствы, забяспечаныя дзяржаўнай маёмасцю і якія прыносяць даходы ў выглядзе працэнтаў, то ёсць спалучалі рысы прыватызацыйнага чэка і аблігацыі.

Упершыню выпушчаныя ў Францыі наміналам у 1000 ліўраў на суму больш за 400 млн ліўраў, затым выпускаліся і дробнымі купюрамі. Знаходзіліся ў звароце з 1789 па 1797 год. Асігнаты былі абвешчаныя законным плацежным сродкам, звярталіся нароўні з металічнымі манетамі, а з 1793 года з'яўляліся адзіным законным плацежным сродкам. Ужо ў студзені 1790 года, то есць адразу ж пасля з'яўлення асігнатаў на свет, яны каштавалі ў металічных грошах толькі 96 % свайго наміналу. Пасля, па меры выпуску чарговых партый свежанадрукаваных папяровых грошай, курс асігнатаў падаў з усё павялічваецца хуткасцю. У студзені 1791 года яны каштавалі 91 % ад наміналу, у студзені 1792-га — 72 %, у студзені 1793-га — 51 %, у студзені 1794-га — 40 %, у студзені 1795-га — 18 %, 2 ліпеня 1795 года — 2,97 %, 3 лістапада 1795 года — 0,87 % і 22 лютага 1796 года — 0,29 %.

 
Тэрытарыяльны мандат у 100 франкаў, 1796 год

25 красавіка 1795 зноў былі дазволеныя здзелкі, якія здзяйсняюцца на металічныя грошы. У лютым 1796 года выпуск асігнатаў спыніўся. Цяжкае фінансавае становішча вымусіла звярнуцца да новай эмісіі. У сакавіку таго ж года быў прыняты закон аб выпуску новых папяровых грошай — тэрытарыяльных мандатаў (часам таксама званых асігнатамі). У 1797 годзе быў прыняты закон, які абвясціў усе якія знаходзіліся ў звароце папяровыя грошы несапраўднымі[1].

Асноўныя дэкрэты і законы аб асігнатах[2]

правіць
  • 19 і 21 снежня 1789 года — аб выпуску асігнатаў, установе Надзвычайнай касы для іх выпуску і Ўліковага касы для іх выкупу.
  • 16-17 красавіка 1790 года — аб пераносе тэрміну пагашэння асігнатаў на нявызначаны тэрмін.
  • 12 верасня 1790 года — аб аб'яўленні асігнатаў паўнавартаснымі грашыма нароўні з манетамі.
  • 29 верасня 1790 года — аб адмене выплаты даходу па асігнатам.
  • 3 красавіка 1792 года — аб выпуску асігнатаў ў 10 ліўраў, 50, 25, 15 і 10 су — першы выпуск асігнатаў ў су.
  • 8 красавіка 1793 года — аб разліках з дзяржавай толькі асігнатамі.
  • 11 красавіка 1793 года — аб разліках па любых плацяжах толькі асігнатамі.
  • 31 ліпеня 1793 года — аб канфіскацыі з абарачэння асігнатаў наміналам больш за 100 ліўраў з партрэтам караля.
  • 1 жніўня 1793 — аб крымінальнай адказнасці за адмову ў прыёме асігнатаў (першы раз — штраф 3000 ліўраў і арышт на 6 месяцаў; другі раз — штраф 6000 ліўраў і 20 гадоў турмы).
  • 30 жніўня 1793 года — аб спыненні выдачы нацыянальным казначэйствам асігнатаў ў 5 ліўраў і больш з партрэтам караля і ануляванні ўсіх наяўных у казначэйстве такіх асігнатаў.
  • 2 студзеня 1795 года (13 нівоза III года) — аб выпуску асігнатаў ў франках.
  • 16 мая 1795 года (27 флорэаля III года) — аб ануляванні асігнатаў ў 5 ліўраў і больш з партрэтам караля.

Законы Заканадаўчага корпуса

правіць
  • 23 снежня 1795 года (2 нівоза IV года) — аб знішчэнні абсталявання для друку асігнатаў.
  • 18 сакавіка 1796 года (28 вентоза IV года) — аб выпуску тэрытарыяльных мандатаў і абмене на іх асігнатаў30:1.
  • 4 лютага 1797 года (16 плювоза V года) — аб забароне разлікаў тэрытарыяльнымі мандатамі паміж прыватнымі асобамі, здачы ўсіх тэрытарыяльных мандатаў у бюро дэпартаментаў і ануляванні ўсіх не здадзеных мандатаў.

Гл. таксама

правіць

Зноскі

  1. Травин Д., Маргания О. Европейская модернизация. — АСТ, 2004. — Т. 1.
  2. Les textes de loi (фр.). сайт assignat.fr. Архівавана з першакрыніцы 7 красавіка 2012. Праверана 16 снежня 2011.(фр.) . сайт assignat.fr. з першакрыніцы 7 красавіка 2012. Праверана 16 снежня 2011.

Спасылкі

правіць