Атамная дыпламатыя
Атамная дыпламатыя (англ.: Atomic diplomacy) — знешнепалітычны курс ЗША у канцы і пасля Другой сусветнай вайны, заснаваны на манапольным валоданні імі ядзернай зброяй у 1945—1949 гадах, што выкарыстоўвалася для палітычнага ціску ў першую чаргу на СССР з мэтай атрымання пераваг у справе ўстанаўлення ладу пасляваеннага свету. Звязана з імем трыццаць трэцяга Прэзідэнта ЗША Гары Трумэна.
Лічыцца пацярпелай правал пасля здабыцця СССР ўласнай ядзернай зброі, падмацаванага фактам правядзення яго першага выпрабавання 29 жніўня 1949 года[1].
У «Белай кнізе пра наступствы атамнай бамбардзіроўкі» вядомыя японскія навукоўцы на чале з лаўрэатам Нобелеўскай прэміі фізікам Хідэкі Юкава робяць выснову, што доля Хірасімы і Нагасакі павінна была падмацаваць заяўку Вашынгтона на ператварэнне XX стагоддзя ў «стагоддзе Амерыкі».— Усевалад Аўчыннікаў, Завтра была Хиросима. К 60-летию атомной трагедии (руск.)
Тэрмін гэтак жа можа выкарыстоўвацца для абазначэння знешняй палітыкі заснаваны на валоданні ядзернай зброяй.
Гл. таксама
правіцьЗноскі
- ↑ И. В. Сталин и «еврейский вопрос» в СССР (К истории борьбы с космополитизмом) Архівавана 13 мая 2008. (руск.)
Літаратура
правіць- Алперовиц Г. Атомная дипломатия: Хиросима и Потсдам: О применении атомной бомбы и о том, как Америка очутилась лицом к лицу с Советским Союзом. Перевод с английского. М.: Международные отношения, 1968. (Atomic Diplomacy: Hiroshima and Potsdam. New York: Simon and Schuster, 1965.).
Спасылкі
правіць- «Атомная дипломатия»(недаступная спасылка) (руск.)
- АТОМНАЯ ДИПЛОМАТИЯ (руск.)
- Атомная дипломатия (руск.)
- Арсеенко А. Г. «Атомная дипломатия» в борьбе США за мировое господство Архівавана 4 сакавіка 2016. (руск.)