Бой за Анбаа
Бой за Анбаа — адна з бітваў В’етнамскай вайны паміж арміямі ЗША і Паўночнага В’етнама, якая доўжылася з 5 па 6 мая 1968 гады ў правінцыі Біньдзінь. Тут 1-ы батальён 50-га пяхотнага палка арміі ЗША трапіў у засаду 3-й дывізіі Народнай арміі В’етнама.
| Бой за Анбаа | |||
|---|---|---|---|
| Асноўны канфлікт: Вайна ў В’етнаме | |||
| Дата | 5—6 мая 1968 | ||
| Месца | Анбаа, Біньдзінь, Паўднёвы В’етнам | ||
| Вынік | перамога ЗША | ||
| Праціўнікі | |||
|
|||
| Камандуючыя | |||
|
|||
| Сілы бакоў | |||
|
|||
| Страты | |||
|
|||
Бой
правіцьУ рамках майскага наступлення, генерал Народнай арміі В’етнама Ту Хюі Ман, камандуючы ваеннай акругай 5, загадаў 3-й дывізіі атакаваць 1-й батальён 50-га пяхотнага палка арміі ЗША ў правінцыі Біньдзінь. 1-ы батальён грунтаваўся на пасадачнай пляцоўцы Апліфт, за 8 км на поўнач ад горада Фумі[1].
Раніцай 5 мая 3-я дывізія атакавала пасадачную пляцоўку Салем, у пяці кіламетрах на поўнач ад Апліфт, і пляцоўку Олі, у васьмі кіламетрах на поўнач[2]. Камандзір 1-га батальёна падпалкоўнік Джон Б. Картэр адправіў два ўзвода з роты A на разведку ў вёску Анбаа[3]. У 08:00 50 вайскоўцаў у дзевяці M113 пакінулі ПП Апліфт і накіраваліся на поўнач па шашы 1. Да 10:00 яны звярнулі з шашы на захад да вёскі. Байцы перасякалі рысавыя палі і заўважылі ў дрэвах групу прыкладна з пятнаццаці в’етнамцаў. M113 адкрылі агонь з кулямётаў па дрэвах, але не атрымалі ў адказ агню[3].
Незадоўга да поўдня ваенныя ўтварылі ахоўны перыметр і паабедалі. Калі атрад ужо збіраўся выязджаць, ён быў абстраляны безадкатнымі 75-мм гарматамі і ручнымі супрацьтанкавымі гранатамётамі. Гэта неадкладна вывела са строю пяць з дзевяці БТР. Абстрэлы вяліся з паўночнага захаду, паўночна-усходу і паўднёва-усходу. Перш чым яго застрэлілі, першы лейтэнант Дэніс Хінтан запытаў падмацаванне і загадаў адыходзіць на ўсход[3][4].
Сілы ВНА, якія складаліся з 97-га батальёна 2-га палка і з 7-га і 9-га батальёнаў 22-га палкоў, пачалі набліжацца да пазіцыі амерыканцаў. Два M113 паспрабавалі атакаваць пазіцыі в’етнамцаў, але абодва былі выведзены са строю варожымі РПГ. Быў атакаваны таксама адзін M132. Іншыя 4 M113 і некалькі салдат адступілі да шашы 1, пакінуўшы каля 15 салдат каля выведзеных з ладу БТР на паўночным захадзе[5].
Джон Картэр загадаў роце C 1-га батальёна 50-га пяхотнага палка і роце B 1-га батальёна 69-га браніраванага палка са сваімі сяммю M48 прыйсці да роты A на дапамогу[6].
Калі атрад звярнуў з шашы, адзін з танкаў затрымаўся ў гразі. Другі M48 застаўся, каб дапамагчы захрасла. Пакінутыя 5 танкаў працягнулі шлях на захад. Рота C дабралася да роты A першай, але пацярпела ад інтэнсіўнага агню, з-за якога былі забіты некалькі чалавек.
Калі прыбылі 5 M48, амерыканскія войскі змаглі адступіць і перагрупавацца, пакуль па лесе наносіліся паветраныя і артылерыйскія ўдары[7]. У 17:00 амерыканскія войскі ізноў змаглі ўступіць у бой. Аднак нягледзячы на паветраныя і артылерыйскія ўдары па лесе, амерыканцы сустрэлі інтэнсіўны супраціў.
Раней сухія рысавыя палі запаўняліся вадой з дамбы, якая была наўмысна адкрыта або разбурана падчас бамбардзіроўкі, і зямля стала занадта бруднай, каб па ёй можна было перасоўвацца. Сілы ЗША адступілі з мэтай стварэння начной абарончай пазіцыі, пакуль працягваліся паветраныя і артылерыйскія ўдары[7].
У 03:30 в’етнамцы атакавалі паўночна-заходні ўчастак перыметра. З-за агню з мінамётаў і РПГ загінулі тры чалавекі[8]. Пазней раніцай сілы ЗША зноў зайшлі ў лес, аднак знайшлі толькі пустыя баявыя пазіцыі і бункеры — в’етнамцы адступілі[9].
Зноскі
- ↑ Villard, pp. 547–548.
- ↑ Kelley, Michael. Where we were in Vietnam: a comprehensive guide to the firebases, military installations, and naval vessels of the Vietnam War. — Central Point, Or.: Hellgate Press, 2002. — 1 volume (various pagings) с. — ISBN 1-55571-625-3. — ISBN 978-1-55571-625-7.
- ↑ а б в The Battle of An Bao – May 5,6,7, 1968.
- ↑ Villard, pp. 548–550.
- ↑ Villard, p. 550.
- ↑ Villard, pp. 550–551.
- ↑ а б Villard, p. 551.
- ↑ Villard, pp. 551–552.
- ↑ Villard, p. 552.
Літаратура
правіць- Villard, Erik B.,. Combat operations: staying the course, October 1967 to September 1968. — First printing. — Washington, DC. — 748 pages с. — ISBN 978-0-16-094279-2, 0-16-094279-9, 978-0-16-094280-8, 0 -16-094280-2.