Бітва пры Артаксаце адбылася ў 68 годзе да н.э. паміж войскамі Рымскай Рэспублікі і Армянскага царства блізу Артаксата (суч. Арташат). Рымлянаў узначальваў консул Луцый Ліцыній Лукул, правадыром армян быў Тыгран II, які хаваў цара Мітрыдата VI Пантыйскага.
Тыгран на чале кавалерыі пабіў армію Лукула. Як пісаў рымскі консул Дыён Касій Падчас гэтага наступу непрыяцельская конніца моцна пасунула рымскую, але ніхто з іх не ўступаў у ручны бой з пяхотнікамі, а, наадварот, яны адразу ж адыходзілі штораз, як толькі Лукул у дапамогу сваім вершнікам высылаў шчытаносцаў. Нягледзячы на гэта, ворагі не панеслі ніякай шкоды і, паварочваючыся, стралялі з лукаў у якія пераследвалі іх ворагаў, многіх тут. жа забівалі, шмат чым жа наносілі параненні. Раны былі цяжкія і насілу паддаваліся лячэнню, бо стрэлы былі з двума канцамі, прытым абодва гэтыя канцы прылягалі адзін да аднаго такім чынам, што прычынялі хуткую смерць як у тым выпадку, калі яны заставаліся ў ране, так і ў тым выпадку, калі іх здабывалі. Адбывалася ж гэта ад таго, што другі жалезны канец стралы, які ніяк няможна было выняць, заставаўся ў целе".
- Eggenberger, David. An Encyclopedia of Battles: accounts of over 1,560 battles from 1479 B.C. to the present. — New York: Dover, 1985. — С. 30.
