Валерый Гур’евіч Ціхіня
Вале́рый Гу́р’евіч Ціхі́ня (нар. 1 кастрычніка 1940, Капаткевічы, Петрыкаўскі раён, Гомельская вобласць) — беларускі юрыст, член-карэспандэнт НАН Беларусі, доктар юрыдычных навук, прафесар, заслужаны юрыст Рэспублікі Беларусь.
| Валерый Гур’евіч Ціхіня | |
|---|---|
| Нараджэнне |
1 кастрычніка 1940 (84 гады) |
| Адукацыя | |
| Навуковая ступень | доктар юрыдычных навук |
| Навуковае званне | |
| Дзейнасць | права[1], правазнаўства[1] і палітыка[1] |
| Месца працы | |
| Узнагароды |
 |
Біяграфія
правіцьНарадзіўся 1 кастрычніка 1940 года ў в. Капаткевічы Петрыкаўскага раёна ў сям’і служачага. Скончыў школу ў в. Зеляночы Калінкавіцкага раёна Гомельскай вобласці[2].
Працоўны шлях пачаў у 1956 годзе справаводам народнага суда Васілевіцкага раёна. Пасля заканчэння ў 1963 годзе Белдзяржуніверсітэта працаваў навуковым супрацоўнікам Мінскага НДІ судовых экспертыз, загадчыкам крыміналістычнай лабараторыі БДУ, з 1966 года — у органах пракуратуры.
Пасля абароны кандыдацкай дысертацыі са снежня 1974 года займаўся навуковай і педагагічнай дзейнасцю.
У красавіку 1983 года выбраны дэканам юрыдычнага факультэта БДУ, у снежні 1986 года прызначаны прарэктарам па навуковай рабоце БДУ.
На сесіі Вярхоўнага Савета БССР у кастрычніку 1989 года выбраны Міністрам юстыцыі БССР.
У 1990—1991 гадах — сакратар ЦК КПБ. У 1990—1996 гадах — дэпутат Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, намеснік старшыні Вышэйшай атэстацыйнай камісіі, Старшыня Канстытуцыйнага суда Рэспублікі Беларусь.
3 1996 па 1999 гады займаўся педагагічнай дзейнасцю, з’яўляўся прэзідэнтам Беларускага фонду прававога супрацоўніцтва.
У верасні 1999 года абраны загадчыкам кафедры грамадзянска-прававых дысцыплін і міжнароднага права Беларускага дзяржаўнага эканамічнага ўніверсітэта і на гэтай пасадзе працаваў да 2002 года, пасля чаго быў прызначаны загадчыкам кафедры Мінскага інстытута кіравання[3]. З 2010 па 2019 — загадчык кафедры прававых і гуманітарных дысцыплін Прыватнага інстытута кіравання і прадпрымальніцтва[4][5].
Узнагароды
правіцьЗа вялікія заслугі ў галіне юрыспрудэнцыі ўзнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга (1986) і трыма медалямі.
Навуковая дзейнасць
правіцьНавуковыя працы прысвечаны ўдасканаленню нацыянальнага заканадаўства. Прымаў удзел у падрыхтоўцы законапраектаў (праект Грамадзянскага кодэкса, праект Кодэкса законаў аб працы і інш.). Асноўны навуковы напрамак — праблемы фарміравання дэмакратычнай прававой дзяржавы ў Рэспубліцы Беларусь, міжнароднае прыватнае права, грамадзянскі працэс.
Аўтар каля 400 навуковых прац, у тым ліку 29 манаграфій і 15 падручнікаў.
Пад яго навуковым кіраўніцтвам працуюць 15 кандыдатаў і саіскальнікаў.
Бібліяграфія
правіцьКрыніцы
правіць- ↑ а б в Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
- ↑ Ими гордится школа Архівавана 31 ліпеня 2021.
- ↑ Имя в белорусской науке: Валерий Гурьевич Тихиня (руск.). Цэнтральная навуковая бібліятэка імя Якуба Коласа НАН Беларусі (1 кастрычніка 2020). Архівавана з першакрыніцы 11 снежня 2021. Праверана 11 снежня 2021.
- ↑ «Студенты знают – зло не должно господствовать над добром»: чему учат в Частном институте управления и предпринимательства (руск.). Столичное телевидение (5 мая 2018). Архівавана з першакрыніцы 16 снежня 2021. Праверана 16 снежня 2021.
- ↑ Прыватны інстытут кіравання і прадпрымальніцтва. Контакты (руск.). Архіў Інтэрнэту (23 верасня 2020). Архівавана з першакрыніцы 23 верасня 2020. Праверана 16 снежня 2021.
- ↑ В.Г. Тихиня «Избранные труды». pravo.by.
Спасылкі
правіць- Профіль В. Г. Ціхіні на сайце НАН Беларусі
- Валерый Гур’евіч Ціхіня ў базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)