Глікон (стар.-грэч.: Γλυκών) — паводле некаторых міфаў, увасабленне бога Асклепія. Лукіян распавядае, што культ быў вынайдзены ў яго час Аляксандрам з Абанотыха, які ад яго імя прамаўляў вяшчунствы[1].

Глікон. Скульптура II стагоддзя.

Адлюстроўваўся ў выглядзе змея з ільвінай галавой, быў звязаны з культам Фартуны. Культ атрымаў распаўсюджванне ў Рымскай імперыі ў II стагоддзі, з сярэдзіны II да сярэдзіны III стагоддзя яго выява з’яўлялася на манетах.

Зноскі

  1. Лукіян. Аляксандр, ці Лжэпрарок 18, 38, 43, 55