Дама з Басы (ісп.: la Dama de Baza) — знакаміты ўзор іберыйскай скульптуры (англ.: Iberian sculpture), выкананай бастуламі. Яна ўяўляе сабой фігуру жанчыны, выкананую з вапняку і слядамі афарбоўкі на атынкаванай паверхні. Скульптура была выяўлена археолагам Хасэ Прэсда Вела 22 ліпеня 1971 года ў горадзе Баса, на высокім горным плато ў правінцыі Гранада. На месцы сучаснай Басы быў размешчаны ібера-раманскі горад Басці, і Дама з Басы была выяўлена ў адным з дзвюх некропаляў гэтага горада. Фігура дамы сядзіць на крэсле, а збоку ад яе маецца свабодная прастора, дзе, як мяркуецца, размяшчаўся прах крэмацыі.[1]

Жаночая фігура, выкананая з фарбаванага вапняку, сядзіць апранутая ў багатыя адзенні і ўпрыгожаная завушніцамі.

Назва скульптуры злучае яе з іншым вядомым творам іберыйскай культуры — Дамай з Эльчэ, разам з якой яна знаходзіцца ў Нацыянальным археалагічным музеі ў Мадрыдзе.

Зноскі

  1. Analyses of the sculpture were published by F. Presedo in «La necrópolis de Baza» (Madrid) 1982 pp 317-19 and plate, and by A. García y Bellido, Arte Ibérico en España (Madrid 1980) pp 52-56.

Спасылкі

правіць