Данііл (прарок)
Данііл (іўр.: דָּנִיּאֵל, стар.-грэч.: Δανιήλ) — адзін з чатырох вялікіх прарокаў, які яшчэ ў маладосці быў вывезены ў Вавілон у час першага захопу Іерусаліма Навухаданосарам II. Там пры двары гэтага цара ён выхаваны ў халдзейскім духу і, паводле вавілонскага звычаю, перайменаваны ў Валтасара. За час навучання Данііл праявіў выключныя поспехі і здольнасці і быў прызначаны старшынёй вавілонскіх мудрацоў, што дало яму магчымасць адыгрываць важную ролю пры двары Навухаданосара і яго пераемнікаў на стальцы. Пасля падзення Вавілона ён быў выключна паважаны намеснікам персідскага цара Кіра II ў Вавілоне — мідыйцам Дарыем, які зрабіў яго адным са сваіх бліжэйшых памочнікаў. Такі выключны стан прыдворнага службоўца Данііла выклікаў зайздрасць мясцовай арыстакратыі і яна дамагаліся яго знішчэння, для гэтага прыдумаўшы розныя прычыны. Але ва ўсіх неймаверных сітуацыях яго, як сцвярджаецца ў Бібліі, ратаваў сам бог. Маючы вялікі ўплыў на цара Дарыя, Данііл правёў апошнія гады свайго жыцця ў прароцкіх сузіраннях будучага лёсу свайго іудзейскага народа і, паводле біблейскага падання, нават вылічыў час вызвалення іудзеяў з вавілонскага палону, які адбыўся ў часы уларадства Кіра ў 536 годзе да н.э. У 536 годзе да н.э. састарэлы прарок Данііл і памёр у Вавілоне.[1]
Данііл | |
---|---|
| |
Род дзейнасці | рэлігійны лідар, dragonslayer |
Дата нараджэння | VII стагоддзе да н.э. |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | VI стагоддзе да н.э. |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Зноскі
- ↑ Скарына Ф. Творы:… С. 156.
Літаратура
правіць- Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А. Ф. Коршунава, паказальнікі А. Ф. Коршунава, В. А. Чамярыцкага. — Мн.: Навука і тэхніка, 1990. — С. 156. — 207 с.: іл. ISBN 5-343-00151-3.
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Данііл (прарок)