Касінеры
Касінеры (польск.: kosynierzy) — ваяры, узброеныя вертыкальна насажанымі на шасты косамі.
Гісторыя правіць
Касінеры біліся ў вызваленчых паўстаннях 1794, 1831, 1848, 1864 гадоў, а таксама ў абарончай вайне 1939 года.
Назва ўпершыню была дадзена мазавецкім сялянам, незадаволеным другім падзелам Рэчы Паспалітай. Яны з'явіліся ў колькасці 300 чалавек у войску Касцюшкі[1] і не мелі іншага ўзбраення, апроч вертыкальна насаджаных на шасты косаў. Каб пабудзіць сялян да паўстання, Касцюшка ўсхваляў храбрасць касінераў, двум з іх надаў чыны афіцэраў і сам надзеў кафтан мазавецкіх сялян.
Падчас паўстання 1863—1864 гадоў Кастуся Каліноўскага касінеры паўсталі ў Польшчы і Літве. Літоўскія касінеры часам замест косаў на дрэўках мелі проста вострыя палосы жалеза.
Касінеры ў літаратуры правіць
- Сяржук Сокалаў-Воюш, верш «Хвацкія малойцы, хлопцы-касінеры»[2]
Касінеры ў музыцы правіць
- Песня Сяргея Башлыкевіча (Leibonik) — Касінерам 1939
- Песня гурта Dzieciuki — Мужыцкая праўда
Зноскі
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Касінеры- Касінеры ў Энц. слоўніку Брокгаўза і Яфрона
