Кепі

Кепі, кепка (фр. képi, з швейц.-ням.: Käppi ад лац.: cappa — галаўны ўбор) — род фуражкі з маленькім цвёрдым донцам, які складаецца з высокага адносна мяккага аколыша, і доўгага, шырокага, прамога брыля.

Кепі ў форме

Як правіла, з'яўляецца элементам формы людзей, якія маюць справу з тэхнікай (вадзіцелі, рамонтнікі) з-за наяўнасці брыля, які затуляе ад знешняга ўздзеяння на твар. Кепі зручныя тым, што іх можна скласці і прыбраць. 

• 

  Кепі Корпуса жандараў горада-дзяржавы Ватыкан.

• 

  Салдаты Французскага Замежнага легіёна.

• 

  Жандары.

• 

  Сучаснае французскае вайсковае кепі.

З гісторыі

Кепка Леніна (не раней 1920 г., Дзяржаўны Гістарычны музей)

Радавы і ад'ютант Лейб-Гвардыі Літоўскага палка (у паўсядзённай і параднай формах), 1862 г.

Лічыцца, што кепі з'явілася ў арміі і сярэдне навучальных установах Францыі і ў Расіі 19 ст. Існавала ў рускіх узброеных сілах з 1862 па 1881 г. пад назвай «шапак новага ўзору». У 1870 г. было таксама галаўным уборам вучняў класічных гімназій і рэальных вучылішчаў.

Гл. таксама

• Фуражка
• Бярэ
• Пілотка
• Коппола — традыцыйная сіцылійская кепка.
• Бейсболка
• Восьміклінка

Літаратура

• Слоўнік Ожегова
• Розныя палажэнні аб форме
• Энцыклапедычны слоўнік Ф. А. Бракгаўза і І. А. Эфрона
• Тлумачальны слоўнік Ушакова

Спасылкі

• Кепі — кепка ў СССР