Кетэр (рукапіс)

Кетэр (іўр.: כֶּתֶר — карона) — тэрмін, які выкарыстоўваюць для называння некаторых яўрэйскіх манускрыптаў.

Тэрмін першапачаткова абазначаў адзін пэўны рукапіс Бібліі на іўрыце. Гэты рукапіс, напісаны ў зямлі Ізраіль у X стагоддзі, падрыхтаваў пісар Аарон бен Ашэр, які дадаў кропкі агаласоўкі. Майманід абвясціў яго самым дакладным тэкстам масарэцкай традыцыі. Кодэкс у свой час належаў яўрэйскай абшчыне Алепа і вядомы цяпер як Кодэкс Алепа.

З цягам часу тэрмін кетэр стаў абазначаць любы поўны тэкст яўрэйскай Бібліі, альбо значную яе частку, звязаны як кодэкс (а не скрутак), уключаючы кропкі агаласоўкі, знакі кантыляцыі і нататкі масары. Сярэднявечныя рукапісы лічыліся надзвычай дакладнымі, найбольш аўтарытэтнымі дакументамі, з якіх капіявалі іншыя тэксты.

Некаторыя вядомыя Кетэры

• Кетэр Арам Цова (Кодэкс Алепа) — першы (па назве, а не па стварэнні) Кетэр
• Дамаскі Кетэр — назва двух манускрыптаў, якія захоўваюцца ў Нацыянальнай бібліятэцы Ізраіля.
  • Дамаскі Кетэр (X стагоддзе) — адзін з першых захаваных манускрыптаў Бібліі на іўрыце, інвентарны нумар Ms Heb 5702
  • Дамаскі Кетэр (1260) — рукапіс Бібліі на іўрыце, створаны ў Іспаніі, інвентарны нумар MS Heb. 4790