Куцця

Куцця — у беларусаў і іншых славянскіх народаў абрадавая страва; каша з ячных круп, радзей з пшанічных зярнят. Гатуюць для жалобнага стала па нябожчыку (памінкі), а таксама на Дзяды, Радаўніцу і іншыя памінальныя дні. Спажывалі астуджанай з сытой або алеем

Кампаненты
Асноўныя	Wheatberry[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Таксама абрадавая страва на Каляды ў славян і іншых народаў; каша з тоўчаных ячных круп (у некаторых народаў з зярнят пшаніцы); вячэра напярэдадні Каляд (посная Куцця), Новага года (стары стыль, багатая або скаромная Куцця) і перад Вадохрышчам (посная Куцця). На ўсе тры куцці кашу варылі ў адным і тым жа гаршку і з аднолькавай колькасці круп. Звараную куццю перад заходам сонца ставілі на покуці. Куцця, якую варылі з цэлых зярнят, была сімвалам жыцця. Вялікае значэнне надавалася прыкметам, варажбе.

Куцця ў літаратуры

Куцці гаршчок ужо ў калена Стаяў на лаве, чакаў сена, І вось цяпер гаршчок з куццёю, Як цар даўнейшаю парою, Ў пачэсны кут, на свой прастол, Стаўляўся з гонарам за стол На гэта сена пад багамі, Ўладар над хлебам і блінамі, Бо ён у гэты дзень — персона! Яго вянчаў абрус-карона. «Новая зямля» (Якуб Колас)

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9. — С. 64. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0155-9.