Кіпрыян Карфагенскі
Кіпрыя́н Карфаге́нскі (лац.: Thascius Caecilus Cyprianus; ? — 14 верасня 258) — епіскап карфагенскі і майстэрскі лацінскі багаслоў, асноўныя сачыненні якога прысвечаныя асэнсаванню пытанняў адступніцтва і расколу. Стваральнік кананічнага вучэння аб адзінстве царквы і яе іерархічнай структуры. Кіпрыян, які называў сваім настаўнікам Тэртуліяна, правёў у Карфагене тры памесных сабора, падчас якіх перамагло яго меркаванне пра тое, што «той не можа ўжо мець Айцом Бога, хто не мае маці Царкву». Адзінства царквы, па Кіпрыяну, выяўляецца не ў меркаваннях нейкага «епіскапа епіскапаў», а ў саборнай згодзе епіскапаў, у роўнай меры надзелены дабрынёй Святога Духа і самастойных ў кіраванні сваёй паствай. Найцяжэйшымі грахамі Кіпрыян лічыў апастасію (адступніцтва) і схізму (раскол).
Кіпрыян Карфагенскі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| лац.: Cyprianus Carthaginiensis | |||||||
 Майстар з Мескірха. «Св. Кіпрыян» (каля 1540 г.) | |||||||
|
|||||||
| Дзейнасць | пісьменнік, святар, філосаф | ||||||
| Нараджэнне |
каля 200[1][2][…] |
||||||
| Смерць |
258[4] |
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Зноскі
- ↑ Dictionary of African Biography / E. K. Akyeampong, Henry Louis Gates, Jr. — NYC: OUP, 2012. — ISBN 978-0-19-538207-5
- ↑ Thascius Caecilius Cyprianus // CONOR.SI Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ St. Cyprian // Store norske leksikon — 1978. — ISSN 2464-1480
- ↑ BeWeB Праверана 13 лютага 2021.
ЛітаратураПравіць
- В. А. Федосик Киприан и античное христианство. Мн.: Университетское. 1991. 208 стр. 1655 экз.
- Альбрехт М. фон. История римской литературы. Т. 3. М., 2005. С. 1705—1717.