К. Аляхновіч-Чэркас
К. Аляхновіч-Чэркас — беларускі пісьменнік.
| К. Аляхновіч-Чэркас | |
|---|---|
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | XIX стагоддзе |
| Дата смерці | XX стагоддзе |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Мова твораў | беларуская |
 Творы ў Вікікрыніцах | |
Верагодна, вырас на поўначы Беларусі. Жыў у Эстоніі, у Рэвелі (Талін). Чыноўнік. У 1910-я гады друкаваўся ў «Нашай ніве». Аўтар апавяданняў, допісаў. Спачатку, у 1911 годзе, даслаў пісьмо: «Мне даўно думалася аб беларускім народзе, што ён ад усіх адкінуты і быццам горш усіх, што нічога роднага не мае… І я часта бедаваў над гэтым толькі ў сваіх думках, а памагчы гэтаму ў мяне не было сілы…».
Апавяданні «Сусветны жаніх», «Гулі». Допісы пра будоўлю эстонскага тэатру[1].
Яго хваліў Максім Багдановіч.
Паводле Юрыя Пацюпы, радзіма пісьменніка ляжыць, мусіць, між Дзісной і Шаркаўшчынай ці пад самай Дзісной (Віцебская вобласць). На гэта могуць паказваць дзеясловы алунець (палунець), назоўнік упуд, дзеясловы, вытворныя ад гукаць (загукаць, пагукаць, прагукаць, прагукацца). Увагу даследчыка прыцягваюць і іншыя словы. У адным творы ёсць згадка вёскі Бегуноў (Гарадоцкі раён).
Зноскі
- ↑ Н.н. № 41 — 1912.
Літаратура правіць
- Ю. Пацюпа. Крывіцкі лексыкон: слоўнік-дэтэктыў // Arche, № 3 (54) — 2007