Леапольд Гаровіц

Леапольд Стэфан Гаровіц (польск.: Leopold Stefan Horowitz; 2 лютага 1838, Разгоны (цяпер Разганаўцэ  (англ.)) — 16 лістапада 1917, Вена, Аўстра-Венгрыя) — польскі жывапісец і партрэтыст яўрэйскага паходжання.

Леапольд Гаровіц
Фатаграфія
Дата нараджэння 11 студзеня 1838(1838-01-11)[1] ці 2 лютага 1838(1838-02-02)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 16 лістапада 1917(1917-11-16)[2][3][…] (79 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Дзеці Стэфані Гаровіц[d]
Род дзейнасці мастак, партрэтыст
Жанр партрэт
Вучоба
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

З 1850 года навучаўся майстэрству малюнка і жывапісу ў венскай Акадэміі выяўленчых мастацтваў у Карла Ёзэфа Гейгера і Карла Вурцынгера  (ням.). У 1857 годзе скончыў акадэмію, атрымаўшы Першую прэмію.

Перасяліўшыся ў Парыж, на працягу васьмі гадоў стварыў шмат твораў партрэтнага і жанравага жывапісу. У сваёй творчасці ішоў стылю і манеры лісты Рэмбрандт, пазней Антоніса Ван Дэйка.

У 1868 годзе пераехаў у Варшаву, дзе пісаў сцэнкі з польска-яўрэйскага побыту, у тым ліку, «Гадавіну разбурэння Іерусаліма». У 1891 пасяліўся ў Берліне, дзе бліскучая тэхніка, элегантная манера і трактоўка ў духу старадаўніх майстроў зрабілі яго любімым партрэтыстам мясцовай арыстакратыі.

Працы мастака правіць

Зноскі

Літаратура правіць