Ледэрын (ад ням.: leder — скура) — матэрыял для пераплётаў  (руск.) на тканевай або папяровай асновах, які імітуе скуру. У адрозненне ад каленкору ледэрын вадастойкі, мае глянцавую паверхню з малюнкам.

Віды ледэрына правіць

Ледэрын на тканевай аснове правіць

Ледэрын, для вытворчасці якога выкарыстоўваецца баваўняная тканіна. Сама тканіна можа быць адбеленай, суровай або фарбаванай. Звычайна для гэтай мэты ўжываецца міткаль, або падобная яму, але больш дарагая тканіна. На сподні бок тканіны наносіцца пласт крухмальнага грунту, а правы бок пакрываецца эластычнай плёнкай, якая імітуе скуру.

У ледэрына маркі А ў якасці пакрыцця выкарыстоўваецца нітрацэлюлоза, у якую дадаюць пігмент, напаўняльнік і пластыфікатар. Ледэрын маркі Б мае поліаміднае  (руск.) пакрыццё.

Ледэрын на тканевай аснове трывалы на выціранне і разрыў, стойкі пры выгібах, добра ўспрымае цісненне пераплётнай фольгай і трафарэтны друк, але дрэнна — друк пераплётнымі фарбамі. Для павелічэння трываласці павярхоўнага пласта на ізаляцыі, павышэння якасці ціснення фальгой і друку фарбамі, а таксама для з’яўлення магчымасці друку пераплётнымі фарбамі выкарыстоўваецца дадатковае аздабленне пакрыцця поліамідным лакам.

Ледэрын на тканевай аснове досыць жорсткі і грубы. Гэты недахоп ледэрына асабліва прыкметны, калі ў такой вокладцы выпускаюцца выданні невялікага фармату або невялікага аб’ёму. Іншы недахоп ледэрына — дарагоўля.

Папяровы ледэрын правіць

Папяровы ледэрын вырабляецца, адпаведна, на папяровай аснове, якая пакрываецца нітрапаліамідным пластом і поліамідным лакам. Такі ледэрын досыць трывалы на разрыў і выціранне. Таксама, у параўнанні з ледэрынам на тканевай аснове, папяровы ледэрын больш танны. Аднак ён больш чым у шэсць разоў менш устойлівы да залому (не больш за 300 падвойных перагібаў), таму пераплётныя крышкі з папяровага ледэрына хутка ламаюцца ў месцах выгібу. Звычайна папяровы ледэрын выкарыстоўваюць для старонак складовай пераплётнай крышкі, а карэньчык робяць з тканіны.

Зноскі

Спасылкі правіць