Міткаль
Міткаль (ад перс. меткал) — суровая тонкая баваўняная тканіна палатнянага перапляцення. Складаецца з даволі тоўстых нітак неадбеленай пражы, звычайна мае шараватае адценне.
Міткаль з’яўляецца паўфабрыкатам для вытворчасці розных тканін і іншых матэрыялаў. Калі міткаль адпаведным чынам апрацаваць, то з яго можна атрымаць паркаль (пры гэтым наносіцца друкаваны малюнак) і розныя бялізнавыя тканіны, такія як муслін і мадапалам. Таксама міткаль выкарыстоўваюць для вырабу дэрмаціну і цыраты.
У XIX стагоддзі міткаль таксама называлі папяровай тканінай, а таксама ненабіўным паркалем. Выкарыстоўвалі міткаль для абіўкі і для вырабу простага адзення. Міткаль быў адным з біржавых тавараў Маскоўскай біржы.
Зноскі
Літаратура правіць
- Андреева Р. П. Миткаль // Энциклопедия моды. — СПб.: Издательство «Литера», 1997. — С. 248. — ISBN 5-86617-030-2.
- Беловинский Л. В. Миткаль // Иллюстрированный энциклопедический историко-бытовой словарь русского народа. XVIII — начало XIX в. / под ред. Н. Ерёминой. — М.: Эксмо, 2007. — С. 391. — 784 с. — 5000 экз. — ISBN 978-5-699-24458-4.
- Глинкина Л. А. Миткаль // Иллюстрированный словарь забытых и трудных слов русского языка: ок. 7000 единиц: более 500 ил. / Л. А. Глинкина; худож. М. М. Салтыков. — М.: Мир энциклопедий Аванта+, 2008. — С. 182. — 432 с. — ISBN 978-5-98986-208-5.
- Миткаль // Краткая энциклопедия домашнего хозяйства / под ред. А. И. Ревина. — М.: Советская энциклопедия, 1960. — Т. 1. — С. 349. — 770 с.
- Кирсанова Р. М. Миткаль // Костюм в русской художественной культуре 18 — первой половины 20 вв.: Опыт энциклопедии / под ред. Т. Г. Морозовой, В. Д. Синюкова. — М.: Большая российская энциклопедия, 1995. — С. 176. — 383 с.: ил. с. — 50 000 экз. — ISBN 5-85270-144-0.
- Кирсанова Р. М. Миткаль // Розовая ксандрейка и драдедамовый платок: Костюм — вещь и образ в русской литературе XIX в. / под ред. Э. Б. Кузьминой. — М.: Книга, 1989. — С. 149. — 286 с. — 55 000 экз. — ISBN 5-212-00130-7.
- Миткаль // Толковый словарь живого великорусского языка / авт.-сост. В. И. Даль. — 2-е изд.. — СПб.: Типография М. О. Вольфа, 1880—1882.