Леў Савіч Макаў
(Пасля перасылкі з Леў Макаў)
Леў Савіч Макаў (руск.: Лев Са́ввич Ма́ков) (1830—1883), дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, міністр унутраных спраў (1878—1879), стварыў інстытут ураднікаў. З 1880 — кіруючы замежнымі веравызнаннямі, аднавіў адносіны з Рымскай курыяй. Міністр пошт і тэлеграфаў (1880—1881). З 1881 — член Дзяржаўнага савета. Застраліўся.
Леў Савіч Макаў | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Леў Макаў, міністр унутраных спраў (~1879 год) | |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Аляксандр Цімашаў | ||||||
Пераемнік | Міхаіл Ларыс-Мелікаў | ||||||
Нараджэнне | 1830 | ||||||
Смерць |
27 лютага 1883 |
||||||
Грамадзянства |
![]() |
||||||
Адукацыя | |||||||
![]() |
Біяграфія
правіцьПа здушэнні нацыянальна-вызваленчага паўстання (1863—1864), расійскія ўлады за верную службу «царю и отечеству», перадалі канфіскаваную маёмасць і паселішча Мар’іна Горка Баніфацыя Крупскага царскаму чыноўніку Макаву. Баніфацый Крупскі быў высланы ў Сібір, за арганізацыю нацыянальна-вызваленчага паўстання.