Леў XII

Леў XII (лац.: Leo PP. XII, італ.: Leoni XII, свецкае імя: Анібале, граф дэла Джэнга); (22 жніўня 1760 — 10 лютага 1829) — Папа Рымскі 28 верасня 1823 года — 10 лютага 1829.

Леў XII
лац.: Leo PP. XII
252-і Папа Рымскі 28 верасня 1823 — 10 лютага 1829
Папярэднік	Пій VII
Пераемнік	Пій VIII
кардынал з 8 сакавіка 1816
дыяцэзіяльны біскуп[d] 8 сакавіка 1816 — 10 верасня 1816
Дыяцэзія	Roman Catholic Diocese of Senigallia[d]
Папярэднік	Giulio Gabrielli the Younger[d]
Пераемнік	Fabrizio Sceberras Testaferrata[d]
тытулярны архібіскуп з 21 лютага 1794
Дыяцэзія	Тырская архідыяцэзія[d]
Апостальскі нунцый у Германіі[d] 23 красавіка 1794 — 1800
Папярэднік	Bartolomeo Pacca[d]
Пераемнік	Пій XII
Адукацыя	Папская Царкоўная Акадэмія
Дзейнасць	каталіцкі святар, пераходны дыякан, каталіцкі біскуп
Нараджэнне	2 жніўня 1760(1760-08-02) ці 22 жніўня 1760(1760-08-22) Джэнга, Папская вобласць
Смерць	10 лютага 1829(1829-02-10)[…] (68 гадоў) Рым, Папская вобласць
Пахаванне	Сабор Святога Пятра
Прыняцце свяшчэннага сану	1783
Кардынал з	1816
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Анібале, граф дэла Джэнга нарадзіўся 22 жніўня 1760 ў замку Джэнга пад Спалета. У 1783 атрымаў святарскі сан. Стаў канонікам сабора Святога Пятра. З 1794 выконваў розныя функцыі на дыпламатычнай службе апостальскай сталіцы. У 1816 атрымаў кардынальскага шапку і пасаду вікарыя Рыма. Узышоўшы на трон Святога Пятра, Леў XII абраў відавочна рэакцыйны кірунак палітыкі як ва ўнутраных справах папскай дзяржавы, так і ў адносінах з еўрапейскімі краінамі паслярэвалюцыйнай эпохі. У Рыме яўрэі зноў былі загнаныя ў гета, і папская паліцыя сачыла за мараллю жыхароў Рыма. Па ўказанні Льва XII кардынал Рываролі абвясціў бязлітасную вайну любым праявам непаслухмянасці і рэвалюцыйным «рэліктам». Уціхамірванне розных тайных арганізацый набыло жахлівыя памеры. Не было недахопу ў смяротных прысудах, турмы былі запоўненыя супернікамі вяртання «старога парадку». Жорсткасць Папы і яго чыноўнікаў абурыла насельніцтва ўсіх гарадоў папскай вобласці і нават ўсёй Італіі.