Лукан
Марк Аней Лукан (лац.: Marcus Annaeus Lucanus;(39, Кордава (Іспанія) — 65, Рым) — рымскі паэт, найбольш значны рымскі эпік пасля Вергілія.
БіяграфіяПравіць
Родам з Іспаніі, пляменнік філосафа Сенекі, атрымаў адукацыю ў Рыме ў філосафа Карнута, часова карыстаўся прыхільнасцю Нерона, якая перайшла ў нянавісць, калі імператар заўважыў яго значны паэтычны талент; наступствам гэтага быў прысуд яго да пакарання смерцю, як удзельніка змовы Гая Пізона. Лукан парэзаў сабе вены.
Тэксты і перакладыПравіць
Тэксты:
- Лацінскі тэкст. Архівавана з першакрыніцы 28 лістапада 2012.
- Выданне схолій да Лукана (1869). Архівавана з першакрыніцы 28 лістапада 2012. (лац.)
- фрагменты: Baehrens A. Fragmenta poetarum Romanorum. Leipzig, 1886. P. 365—368.
Пераклады:
- У серыі «Loeb classical library» паэма выдадзена пад № 220.
- У серыі «Collection Budé»: паэма выдадзена. Архівавана з першакрыніцы 28 лістапада 2012. у 2 тамах.
Беларускія пераклады: