Марадзёрства (ад фр.: maraudeur — рабаўнік) — незаконнае прысваенне чужой маёмасці ў атмасферы беспакаранасці, звычайна ў надзвычайных сітуацыях — напрыклад, падчас прыродных катастроф або баявых дзеянняў.

Марадзёрства
Выява
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Сан-Францыска: падчас пажару пасля землетрасення 1906 года. Салдаты арміі ЗША займаюцца марадзёрствам

Ахвярамі марадзёрства могуць быць не толькі асобы, але і цэлыя горада або рэгіёны: да прыкладу, пасля Чарнобыльскай аварыі эвакуіраваны горад Прыпяць быў разрабаваны марадзёрамі. Нават праз 20 гадоў пасля аварыі, марадзёры працягваюць вывозіць рэшткі гарадскога маёмасці. Марадзёрствам з’яўляецца і прысваенне рэчаў загінулых у катастрофах і аварыях.

Марадзёрства падчас ваенных дзеянняў разглядаецца міжнародным правам як ваеннае злачынства міжнароднага характару.

Марадзёрства часта суправаджаецца актамі гвалту.

Літаратура правіць

  • Марадзёрства // Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 10. Мінск, 2000. С. 102