Марына Артураўна Вішнявецкая

расійская пісьменніца, паэтка і сцэнарыстка

Марына Артураўна Вішнявецкая (руск.: Мари́на Арту́ровна Вишневе́цкая; 1 кастрычніка 1955, Харкаў, Украінская ССР) — расійская пісьменніца, паэтка і сцэнарыстка.

Марына Артураўна Вішнявецкая
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 2 кастрычніка 1955(1955-10-02)[1] (68 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці дзіцячая пісьменніца, пісьменніца
Мова твораў руская

Біяграфія правіць

Нарадзілася 1 кастрычніка 1955 года ў Харкаве.

У 1979 годзе скончыла сцэнарны факультэт Усерасійскага дзяржаўнага інстытута кінематаграфіі імя С. А. Герасімава.

Пачала друкавацца як аўтар гумарыстычных апавяданняў ў 1972 годзе ў часопісе «Юность». Як празаік — з 1991 года (апавяданне «Пачатак» ў зборніку «Новыя амазонкі»). Аповесці і апавяданні публікаваліся ў часопісах «Октябрь», «Дружба народов», «Волга», «Знамя». Вершы для дзяцей — у часопісах «Трамвай», «Кукумбер», штотыднёвіку «Неделя».

Напісала сцэнарыі да больш як 25 мультыплікацыйных і дзесяці дакументальных фільмаў. Аўтар дзіцячых анімацыйных праграм на каналах Рен-ТВ і ТВЦ.

Член Акадэміі кінематаграфічных мастацтваў «Ніка»[3]. Член Рускага ПЭН-цэнтра (2013—2018), член асацыяцыі «ПЭН-Масква» (з 2018).

Уваходзіла ў журы прэмій І. П. Вавёрчына (2004), «Дэбют» (2006), «Рускі Букер» (2008).

Марына Вішнявецкая здымалася ў дакументальным серыяле «Фабрыка цудаў», фільм 2 «Аўтар сцэнарыя». Аўтар сцэнарыя да мультфільма "Кот і мыш"[4].

Жыве ў Маскве.

Бібліяграфія правіць

  • «Вышел месяц из тумана» (Вагриус, 1999)
  • «Увидеть дерево» (Вагриус, 2000),
  • «Опыты» (Эксмо, 2002),
  • «Архитектор запятая не мой» (Эксмо, 2004)
  • «Кащей и Ягда, или Небесные яблоки» (НЛО, 2004; роман)
  • «Y a-t-il du café après la mort?» (Actes Sud, 2005[3])
  • «Буквы» (Эксмо, 2008)
  • «Кащей и Ягда. Опыты. Рассказы» (Эксмо, 2010, серия «Библиотека всемирной литературы»)
  • «Словарь перемен 2014» (автор-составитель, «Три квадрата», 2015)
  • «Кто такие сутки?» (Самокат (издательский дом), 2018, стихи для детей)
  • «Приключения домовенка Кузьки» (Росмэн, 2018, анимационная сказка)
  • «Вечная жизнь Лизы К.» (АСТ (издательство), «Редакция Елены Шубиной», 2018; роман)
  • «Словарь перемен 2015—2016» (автор-составитель, «Три квадрата», 2018)

Узнагароды правіць

  • Нацыянальная прэмія за лепшую аповесць года імя Івана Пятровіча Вавёрчына («А. К. С. Вопыт кахання», 2002).
  • Вялікая прэмія Апалона Грыгор’ева (2002).
  • Тры прэміі часопіса «Знамя» (1996, 2002, 2017).
  • Прэмія «Залаты арол» (2017) у намінацыі «Лепшы анімацыйны фільм» за мультфільм «Кот і мыш» (аўтар арыгінальнай казкі, сааўтар сцэнарыя).

Зноскі