Марыся Юр’еўна Нікіцюк
Марыся Юр’еўна Нікіцюк (укр.: Марися Юріївна Нікітюк; нар. 26 кастрычніка 1986, Кіеў) — украінская сцэнарыстка і рэжысёр кароткаметражных і поўнаметражных фільмаў.
| Марыся Юр’еўна Нікіцюк | |
|---|---|
| укр.: Марися Юріївна Нікітюк | |
 | |
| Дата нараджэння | 26 кастрычніка 1986 (37 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Адукацыя | |
| Прафесія | сцэнарыст, кінарэжысёр |
| IMDb | ID 6071898 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія правіць
Нарадзілася 26 кастрычніка 1986 года ў Кіеве.
У 2007 годзе скончыла Інстытут журналістыкі Кіеўскага нацыянальнага ўніверсітэта імя Тараса Шаўчэнкі. У 2012 годзе скончыла магістратуру па тэатразнаўстве Кіеўскага нацыянальнага ўніверсітэта тэатра, кіно і тэлебачання імя Карпенкі-Карага.
Працавала журналісткай, публіцысткай, тэатральным крытыкам.
Творчасць правіць
З’яўляецца аўтарам серыі навел, якія выходзілі ў літаратурным альманаху «Святы Уладзімір», а таксама п’ес «Дачы», «Мядзведзі для Машы» і «Дзявочыя радасці», якія былі прадстаўлены ў фармаце чытак на драматургічных праектах Лабараторыі сучаснай драмы ў Кіеве пры ГогальФэсце і на кіеўскім драматургічным фестывалі «Тыдзень актуальнай п’есы». «Мядзведзі для Машы» атрымалі першае месца львоўскага драматургічнага конкурсу Драма.ua (ад тэатральнага фестывалю «Лесвіца») 2010 года. Аўтар апавяданняў «Здохні. Гісторыя кахання», «Кавасакі Ніндзя», «Бібліятэкі ненапісаных кніжак», «Міф», «Сукі».
Заснавальніца тэатральнага партала Teatre.com.ua, дзе з 2007 па 2012 год пісала пра ўкраінскі і міжнародны тэатр. З 2007 года працавала тэатральным крытыкам і публіцыстам для часопісаў «ШО», «Timeout», «Личности Украины», газеты «24», «ТОП-10», «Український тиждень», Polit.ua і «Українська Правда. Життя». У 2011 годзе выступіла суарганізатарам і сузаснавальнікам (з Наталляй Варажбіт і Андрэем Маем) драматургічнага міжнароднага фестывалю «Тыдзень актуальнай п’есы».
У 2014 годзе чытала лекцыі пра кінарэжысёраў у праекце «Святло» ў начным клубе Closer. У 2014 годзе кампанія UDP на Адэскім міжнародным кінафестывалі ўзнагародзіла за лепшы пітчынг праект поўнаметражнага фільма «Калі падаюць дрэвы», у якім Нікіцюк была рэжысёрам і сцэнарыстам.
Удзельнічала ў кінапраекце «Украіна, бывай!», з’яўляецца аўтарам сцэнарыяў да кароткаметражных фільмаў «Гаўдзі», «Алкагалічка», «Анёл смерці», «Лістапад». Аўтар сцэнарыяў да кароткаметражных фільмаў «Сашанька», «Мама-попінз», «Ахулі», «Калі падаюць дрэвы», «Чума», «Пасылка», «Яблыкі», «У дрэвах», «Мандрагора». Удзельніца поўнаметражных праектаў: «Калі падаюць дрэвы», «Сансара. Сон матылі», «Брат Алень»
Фільмы па сцэнарыях Нікіцюк удзельнічалі ў прэстыжных міжнародных фестывалях у Лакарна, Клермон-Феране, у «Залатым абрыкосе», Адэскім МКФ і іншых, выйгравалі ўзнагароды.
У красавіку 2016 года свет убачыла «Бездна (гісторыі суднага дня)» — першая кніга прозы ў выдавецтве Анеты Антоненкі. «Бездна» — гэта 10 апавяданняў-катастроф, якія апісваюць, як гібель унутраных светаў, расстройствы псіхалогіі людзей, іх маральнае падзенне, так і калапсы цэлых сістэм і сусветаў, у якіх мы жывем. Змацаваныя адначасова нетрывіяльнай жорсткасцю, крывавай і бязмежнай любоўю, апавяданні гучаць ва ўнікальнай танальнасці «паэтычнага трэшу». Асноўным цэнтрам усіх гісторый з’яўляецца погляд на прыроду чалавека ў новых абставінах, у абставінах украінскага грамадства і сучаснага свету ў цэлым. Асноўным пытаннем з’яўляецца — ці заслугоўвае такі свет жыцця? Кожная з навел — гэта гісторыя суднага дня, дзе скрозь абсурдную рэальнасць, насычаную метафарамі, выразна паўстае навакольны свет, дзе кожнае імгненне ўсё больш зрываецца з ланцуга.
У маі 2016 года сцэнарый да фільма «Калі падаюць дрэвы», напісаны Нікіцюк, стаў пераможцам 10 сесіі ScripTeast Award, які праводзілі падчас Канскага кінафестывалю.
30 студзеня 2021 года пачаліся здымкі поўнаметражнага драматычнага фільма «Я, Ніна», сцэнарысткай і рэжысёрам якога стала Нікіцюк.
Фільмаграфія правіць
Поўнаметражныя фільмы правіць
- 2018: «Калі падаюць дрэвы», рэжысёр, сцэнарыст.
- 2019: «Дадому», сцэнарыст.
- 2020: «Серафіма», рэжысёр, сцэнарыст
- 2021: «Я, Ніна», рэжысёр, сцэнарыст.
Кароткаметражныя фільмы правіць
- 2013: «Алкагалічка», сцэнарыст.
- 2014: «Лістапад», сцэнарыст.
- 2014: «На дрэвах», рэжысёр, сцэнарыст.
- 2015: «Мандрагора», рэжысёр, сцэнарыст.
- 2016: «Сказ», рэжысёр, сцэнарыст
- 2016: «Шнуркі», сцэнарыст.
- 2016: «Свінні», сцэнарыст.
Праекты правіць
- 2012: «Украіна, бывай!»: «Анёл смерці», аўтар сцэнарыя.
- 2012: «Украіна, бывай!»: «Гаўдзі», сцэнарыст.
- 2012: «Украіна, бывай!»: «Швейцарскі гадзіннік», сцэнарыст.
Узнагароды правіць
- Міжнароднайя літаратурная прэмія імя Алеся Ульяненкі (2016) — за раман «Бездна».
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Марыся Юр’еўна Нікіцюк
