Мікіта Іванавіч Панін
Мікіта Іванавіч Панін (18 верасня 1718, Гданьск — 31 сакавіка 1783, Санкт-Пецярбург) — расійскі палітык, фаварыт Кацярыны II, у быў міністрам замежных спраў Расійскай імперыі.
| Мікіта Іванавіч Панін | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| руск.: Никита Панин | |||||||
 | |||||||
 | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Міхаіл Іларыёнавіч Варанцоў | ||||||
| Пераемнік | Іван Андрэевіч Астэрман | ||||||
| Нараджэнне |
18 (29) верасня 1718[1][2][…] |
||||||
| Смерць |
31 сакавіка (11 красавіка) 1783[1][2][…] (64 гады) ці 11 красавіка 1783[3] (64 гады) |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Паніны[d] | ||||||
| Бацька | Ivan Vasilevich Panin[d] | ||||||
| Прыналежнасць | Расійская імперыя | ||||||
| Узнагароды |
   |
||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Служыў у коннай гвардыі. У 1747 годзе пасланнік у Даніі, у 1748—1760 гадах — Швецыі. У 1760—1773 — выхавальнік вялікага князя Паўла Пятровіча. Удзельнічаў у звяржэнні Пятра III. Старэйшы член (фактычны кіраўнік) Калегіі замежных спраў у 1763—1781 гадах, саветнік імператрыцы па пытаннях знешняй палітыкі. Распрацоўваў і праводзіў план «Паўночнага акорда» — саюзу Расіі, Прусіі, Даніі, Швецыі, Вялікабрытаніі і Рэчы Паспалітай супраць Францыі, Аўстрыі і італьянскіх дзяржаў.
Зноскі
- ↑ а б в Панин, Никита Иванович // Русский биографический словарь / под ред. А. А. Половцов — СПб.: 1902. — Т. 13. — С. 189–205.
- ↑ а б в R. N. B. Panin, Nikita Ivanovich, Count // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 20. — P. 677–678.
- ↑ ПАНИН Никита Иванович // Словарь русских писателей XVIII века. Выпуск 2: К—П / под ред. А. М. Панченко — СПб.: Наука, 1999. — С. 407–411. — ISBN 5-02-028095-X
Літаратура
правіць- Паніны // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 12. — С. 47. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0198-2.