Олаф Акрэль
Олаф Акрэль (шведск.: Acrel Olof; 27 лістапада 1717 — 28 мая 1807) — выбітны шведскі хірург.
Олаф Акрэль | |
---|---|
шведск.: Olof af Acrel | |
Дата нараджэння | 26 лістапада 1717[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 28 мая 1806[1] (88 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | хірург |
Альма-матар | |
Член у | |
Узнагароды |
Knight of the Order of the Polar Star[d] (28 красавіка 1795) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Олаф Акрэль нарадзіўся ў ваколіцах горада Стакгольма. У гісторыі хірургіі займаў ганаровае месца сярод навукоўцаў, якія паднялі гэтую галіну медыцыны з фельчарскага мастацтва на ступень навукі. Олаф Акрэль стаў першым шведскім урачом, які пачаў займацца хірургіяй ў афтальмалогіі.
Удасканальваўся за мяжой і працаваў падчас вайны за аўстрыйскую спадчыну, пасля заканчэння якой быў прызначаны арганізатарам зноў адкрытага ў Стакгольме лазарэта серафімаў і першым яго обер-хірургам. Пачынаючы з 1755 года Акрэль у якасці прафесара чытаў публічныя лекцыі, ў 1776 годзе прызначаны генерал-дырэктарам ўсіх шведскіх бальніц і лазарэтаў і ў 1780 годзе ўзведзены ў дваранскую годнасць.
Олаф Акрэль памёр у Стакгольме. Прызнаны швейцарскі анатам, фізіёлаг Альбрэхт фон Галер вельмі цаніў напісаны Акрэлем у 1745 годзе твор «Om Friska särs ogenskaper».
Зноскі
- ↑ а б в г Olof Acrel — 1917.