Парламенцкія выбары ў Харватыі (2011)
Парламенцкія выбары, падчас якіх быў абраны 151 дэпутат у харвацкі парламент, адбыліся ў нядзелю 4 снежня 2011 года ў Харватыі і 3 і 4 снежня 2011 г. у дыпламатычных і консульскіх прадстаўніцтвах Рэспублікі Харватыя за мяжой[1]. Гэта былі сёмыя парламенцкія выбары ў Харватыі з моманту здабыцця ёю незалежнасці.
| 4 снежня 2011 | |||
|---|---|---|---|
 |
 |
||
| Глава партыі: | Зоран Міланавіч | Ядранка Косар | |
| Партыя: | Кукурыку | ХДС | |
| Мінулы вынік: | 43,6% | 36,6 % | |
| Мінулая колькасць месцаў: | 67 | 66 | |
| Месцаў атрымана: | 81 (▲ 14) | 47 (▼ 19) | |
| Галасоў: | 958 312 (40,0 %) |
569 781 (23,8 %) |
|
| Глава партыі: | Драгуцін Лесар | Уладзімір Шышлягіч | |
| Партыя: | Партыя працы | ХДССБ | |
| Мінулы вынік: | Новая партыя | 1,8 % | |
| Мінулая колькасць месцаў: | 3 | ||
| Месцаў атрымана: | 6 | 6 (▲ 3) | |
| Галасоў: | 121 785 (5,1 %) |
68 995 (2,9 %) |
|
 Вынікі выбараў у кожным з дзесяці выбарчых акруг Харватыі: партыя з большасцю галасоў у кожнай выбарчай акрузе ХДС: сіні; Кукурыку: чырвоны | |||
Выбары праводзіліся ў 10 выбарчых акругах па Харватыі (кожная з якіх абірае 14 дэпутатаў парламента)[2], у адной выбарчай акрузе для харвацкіх грамадзян, якія пражываюць за мяжой (дае 3-х членаў парламента), і ў адной выбарчай акрузе для нацыянальных меншасцей (8 членаў парламента). Для таго каб быць прадстаўленымі ў парламенце, спісы кандыдатаў павінны атрымаць больш за 5 % галасоў хоць бы ў адной выбарчай акрузе.
Выбары прывялі да разгромнага паражэння кіруючага Харвацкага дэмакратычнага саюза пад кіраўніцтвам прэм'ер-міністра Ядранкі Косар, які атрымаў найменшую колькасць месцаў за ўсю сваю гісторыю. Левацэнтрысцкая кааліцыя чатырох партый Кукурыку на чале з сацыял-дэмакратамі перамагла на выбарах з больш чым пераканаўчым вынікам, дасягнуўшы абсалютнай большасці з 78 абранымі дэпутатамі.
Вынікі
правіць| Выбарчы спіс | Галасы | % | Месцы |
|---|---|---|---|
| Сацыял-дэмакратычная партыя Харватыі (SDP) | 958 312 | 40,0 | 61 |
| Харвацкая народная партыя — Ліберальныя дэмакраты (HNS-LD) | 13 | ||
| Харвацкая партыя пенсіянераў (HSU) | 3 | ||
| Дэмакратычная асамблея Істрыі (IDS-DDI) | 3 | ||
| Харвацкая дэмакратычная садружнасць (HDZ) | 563 215 | 23,5 | 44 |
| Харвацкая грамадзянская партыя (HGS) | 2 | ||
| Дэмакратычны цэнтр (DC) | 1 | ||
| Харвацкія лейбарысты — Партыя працы (HL-SR) | 121 785 | 5,1 | 6 |
| Харвацкі дэмакратычны саюз Славоніі і Бараньі (HDSSB) | 68 995 | 2,9 | 6 |
| Незалежны спіс Івана Грубішыча | 66 266 | 2,6 | 2 |
| Харвацкая сялянская партыя (HSS)[3] | 71 450 | 3,0 | 1 |
| Харвацкая партыя права д-ра Антэ Старчавіча (HSP)[4] | 66 150 | 2,8 | 1 |
| Харвацкая партыя права (HSP) | 72 360 | 3,0 | - |
| Харвацкая сацыял-ліберальная партыя (HSLS) | 71 077 | 3,0 | - |
| Астатнія | 13,9 | - | |
| Незалежная дэмакратычная сербская партыя (SDSS) | - | - | 3 |
| Іншыя нацыянальныя меншасці[5] | - | - | 5 |
| Усяго | 2 394 638 | 151 |
| Партыя / Выбарчая акруга | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| СДП-ХНП-ЛД-ДАІ-ХПП | 9 | 8 | 10 | 6 | 6 | 9 | 9 | 11 | 6 | 6 | — | 1 |
| ХДС / ХДС-ДЦ / ХДС-Харвацкая грамадзянская партыя | 4 | 4 | 3 | 4 | 6 | 4 | 4 | 2 | 8 | 5 | 3 | — |
| Партыя працы | 1 | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | 1 | 1 | 0 | 0 | — | — |
| ХДССБ | — | — | — | 4 | 2 | — | — | — | — | — | — | — |
| СДСП | — | — | — | — | — | — | — | — | 0 | — | — | 3 |
| Незалежны спіс Івана Грубішыча | 0 | 0 | 0 | 0 | — | 0 | 0 | 0 | 0 | 2 | — | — |
| ХСП | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | |
| Харвацкая партыя права д-ра Антэ Старчавіча | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | — |
| Іншыя нацменшасці | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | — | 4 |
Зноскі
- ↑ "Imamo datum izbora! Novu vlast birat ćemo 4. prosinca 2011". Jutarnji list [хорватский]. 15 July 2011. Архівавана з арыгінала 17 ліпеня 2011. Праверана 15 July 2011.
{{cite news}}: Папярэджанні CS1: невядомая мова (спасылка) - ↑ (харв.) Law defining electorates
- ↑ У склад кааліцыі ўваходзілі дзве іншыя партыі, прадстаўнікі якіх не атрымалі ніводнага месца ў парламенце.
- ↑ У склад кааліцыі ўваходзіла таксама яшчэ адна партыя, прадстаўнікі якой не атрымалі ніводнага месца ў парламенце.
- ↑ У адной з падакруг нацменшасцей перамог кандыдат кааліцыі Кукурыку (з HNS-LD), тым самым кааліцыя Кукурыку фактычна атрымала 81 мандат.