Персона (ад лат. Personare — маска) гэта публічны вобраз ці сацыяльная роля чалавека[1], якую ён выкарыстоўвае. Можна апісаць персону як "другую асобу" чалавека, ці папросту "выдуманы персанаж"[2].

Персона можа выкарыстоўвацца ў розных мэтах, напрыклад для схавання сваёй асобы ці для большай мастацкай выразнасці. Таксама часта выкарыстоўваецца ў відэагульнях, дзе ты сам ствараеш персону, з якой потым гуляеш.

Тэрмін «персона» абмяркоўваўся сацыёлагамі Робэртам Паркам[3] і Эрвінкгам Кгофманам[4] яшчэ ў 1950-х гадах.

Слова паходзіць з Латыні, і ўзыходзіць да самага пачатку лацінскай цывілізацыі[5]. Там яно першапачаткова абазначала тэатральную маску[6]. Лацінскае слова паходзіць ад этрускага слова "phersu" з тым жа значэннем, што і ад грэцкага πρόσωπον (prosōpon). Лацінскія этымолагі тлумачаць[7], што persona паходзіць ад "per/sonare" як "маска, праз якую (per) гучыць голас акцёра".

Глядзіце таксама правіць

Спасылкі правіць

  1. Marshall, P. David; Barbour, Kim (2015-04-30). "Making Intellectual Room for Persona Studies: A New Consciousness and a Shifted Perspective". Persona Studies(англ.). 1 (1). doi:10.21153/ps2015vol1no1art464. hdl:10536/DRO/DU:30072974. ISSN 2205-5258.
  2. "Persona", Merriam-Webster.com, Merriam-Webster, Inc., 2020.
  3. Park, Robert (1950). Race and Culture. Free Press.
  4. Goffman, Erving (1956). The Presentation of Self in Everyday Life. University of Edinburgh.
  5. The Category of the person : anthropology, philosophy, history. Michael Carrithers, Steven Collins, Steven Lukes. Cambridge [Cambridgeshire]: Cambridge University Press. 1985. ISBN 0-521-25909-6. OCLC 11523564.{{cite book}}: Папярэджанні CS1: іншае (спасылка)
  6. Bishop, Paul (July 30, 2007). Analytical Psychology and German Classical Aesthetics: Goethe, Schiller, and Jung, Volume 1: The Development of the Personality. Taylor & Francis. pp. 157–158. ISBN 978-0-203-96088-2. Праверана August 27, 2013.
  7. Mouss, Marcel (1985). Category of the Person. Cambridge University Press. p. 14.