Адкрыць галоўнае меню
Вікіпедыя

Прэм’ер-міністр Балгарыі

(Пасля перасылкі з Прэм'ер-міністр Балгарыі)

Прэм'ер-міністр Балгарыі (балг.: Министър-председател на България) — кіраўнік урада Балгарыі.

Прэм'ер-міністр абіраецца і вызваляецца ад пасады Народным сходам. Сход таксама ўносіць змены ў склад урада па прапанове прэм'ер-міністра[1].

Прэм'ер-міністр накіроўвае і каардынуе агульную палітыку ўрада і нясе за гэта адказнасць. Ён прызначае і вызваляе ад пасады намеснікаў міністраў[2].

Змест

Прэм'ер-міністры БагарыіПравіць

Княства Балгарыя (1878—1908)Правіць

# Партрэт Прозвішча Пачатак паўнамоцтваў Канец паўнамоцтваў Партыя Спасылкі
Старшыня Савета Міністраў
1879—1908
1   Тодар Стаянаў Бурмаў
(1834—1906) 		17 ліпеня 1879 6 снежня 1879 Кансерватыўная партыя(балг.) бел. [3][4]
2   Архіепіскап Клімент
(1841—1906) 		6 снежня 1879 7 красавіка 1880 Кансерватыўная партыя(балг.) бел. [5][6]
3   Драган Цанкоў
(1828—1911) 		7 красавіка 1880 10 снежня 1880 Ліберальная партыя(балг.) бел. [7][8][9]
4   Петка Каравелаў
(1843—1903) 		10 снежня 1880 9 мая 1881 Ліберальная партыя(балг.) бел. [10][11]
5   Казімір Густававіч Эрнрот
(1833—1913) 		9 мая 1881 13 ліпеня 1881 беспартыйны [12][13]
Вакантна (13 ліпеня 1881 — 5 ліпеня 1882)
6   Леанід Мікалаевіч Собалеў
(1844—1913) 		5 ліпеня 1882 19 верасня 1883 беспартыйны [14][15]
(3)   Драган Цанкоў
(1828—1911)
(2-і тэрмін) 		19 верасня 1883 11 ліпеня 1884 Ліберальная партыя(балг.) бел.
(4)   Петка Каравелаў
(1843—1903)
(2-і тэрмін) 		11 ліпеня 1884 21 жніўня 1886 Ліберальная партыя(балг.) бел.
(2)   Архіепіскап Клімент
(1841—1906)
(2-і тэрмін) 		21 жніўня 1886 24 жніўня 1886 Кансерватыўная партыя(балг.) бел.
(4)   Петка Каравелаў
(1843—1903)
(3-й раз) 		24 жніўня 1886 28 жніўня 1886 Ліберальная партыя(балг.) бел.
7   Васіл Радаславаў
(1854—1929) 		28 жніўня 1886 10 ліпеня 1887 Ліберальная партыя(балг.) бел. [16][17]
8   Канстанцін Стоілаў
(1853—1901) 		10 ліпеня 1887 1 верасня 1887 Кансерватыўная партыя(балг.) бел. [18][19]
9   Стэфан Стамболаў
(1854—1895) 		1 верасня 1887 31 мая 1894 Народна-ліберальная партыя [20]
(8)   Канстанцін Стоілаў
(1853—1901)
(2-і тэрмін) 		31 мая 1894 30 студзеня 1899 Балгарыя
10   Дзімітр Грэкаў
(1847—1901) 		30 студзеня 1899 13 кастрычніка 1899 Народна-ліберальная партыя [21][22]
11   Тодар Іванчаў
(1858—1906) 		13 кастрычніка 1899 25 студзеня 1901 Ліберальная партыя (радаславісты) [23]
12   Рачо Петраў
(1861—1942) 		25 студзеня 1901 5 сакавіка 1901 Беспартыйны [15][24]
(4)   Петка Каравелаў
(1843—1903)
(4-ы тэрмін) 		5 сакавіка 1901 4 студзеня 1902 Дэмакратычная партыя
13   Стаян Данеў
(1858—1949) 		4 студзеня 1902 19 мая 1903 Прагрэсіўна-ліберальная партыя [25]
(11)   Рачо Петраў
(1861—1942)
(2-і тэрмін) 		19 мая 1903 5 лістапада 1906 Беспартыйны
14   Дзімітр Петкаў
(1858—1907) 		5 лістапада 1906 11 сакавіка 1907 Народна-ліберальная партыя [26]
15   Дзімітр Станчаў
(1863—1940)
(в. а.) 		12 сакавіка 1907 16 сакавіка 1907 Беспартыйны [27]
16   Петр Гудзеў
(1863—1932) 		16 сакавіка 1907 29 студзеня 1908 Народна-ліберальная партыя [28]
17   Аляксандр Малінаў
(1867—1938) 		29 студзеня 1908 5 кастрычніка 1908 Дэмакратычная партыя [27]

Трэцяе Балгарскае царства (1908—1946)Правіць

# Партрэт Прозвішча Пачатак паўнамоцтваў Канец паўнамоцтваў Партыя Спасылка
Председатель Совета Министров
1908—1946
17   Аляксандр Малінаў
(1867—1938) 		5 кастрычніка 1908 29 сакавіка 1911 Дэмакратычная партыя
18   Іван Гешаў
(1849—1924) 		29 сакавіка 1911 14 чэрвеня 1913 Народная партыя [29]
(13)   Стаян Данеў
(1858—1949)
(2-і тэрмін) 		14 чэрвеня 1913 17 ліпеня 1913 Прагрэсіўна-ліберальная партыя
(7)   Васіл Радаславаў
(1854—1929)
(2-і тэрмін) 		17 ліпеня 1913 21 чэрвеня 1918 Ліберальная партыя (радаславісты)
(17)   Аляксандр Малінаў
(1867—1938)
(2-і тэрмін) 		21 чэрвеня 1918 28 лістапада 1918 Дэмакратычная партыя
19   Тэадор Тэадораў
(1859—1924) 		28 лістапада 1918 6 кастрычніка 1919 Народная партыя [30]
20 Аляксандр Стамбалійскі
(1879—1923) 		6 кастрычніка 1919 9 чэрвеня 1923 Балгарскі земляробчы народны саюз [31][32]
21   Аляксандр Цанкоў
(1879—1959) 		9 чэрвеня 1923 4 студзеня 1926 Дэмакратычная змова [27]
22   Андрэй Ляпчэў
(1866—1933) 		4 студзеня 1926 29 чэрвеня 1931 Дэмакратычная змова [33]
(17)   Аляксандр Малінаў
(1867—1938)
(3-і тэрмін) 		29 чэрвеня 1931 12 кастрычніка 1931 Дэмакратычная партыя
23   Нікола Мушанаў
(1872—1951) 		12 кастрычніка 1931 19 мая 1934 Дэмакратычная партыя [27][34]
24   Кімон Георгіяў
(1882—1969) 		19 мая 1934 22 января 1935 Звяно [35][36]
25   Пенча Злацеў
(1883—1948) 		22 студзеня 1935 21 красавіка 1935 Беспартыйны, ваенны [27][37]
26   Андрэй Тошаў
(1867—1944) 		21 красавіка 1935 23 лістапада 1935 Беспартыйны [27]
27   Георгій Кёсеіванаў
(1884—1960) 		23 лістапада 1935 16 лютага 1940 Беспартыйны [38]
28   Багдан Філаў
(1883—1945) 		16 лютага 1940 9 верасня 1943 Беспартыйны [39]
-   Петр Габроўскі
(1898—1945)
(в. а.) 		9 верасня 1943 14 верасня 1943 Беспартыйны [27]
29   Добры Бажылаў
(1884—1945) 		14 верасня 1943 1 чэрвеня 1944 Беспартыйны [40]
30   Іван Багрянаў
(1891—1945) 		1 чэрвеня 1944 2 верасня 1944 Беспартыйны [27][41]
31   Канстанцін Муравіеў
(1893—1965) 		2 верасня 1944 9 верасня 1944 Балгарскі земляробчы народны саюз [27]
(24)   Кімон Георгіяў
(1882—1969)
(2-і тэрмін) 		9 верасня 1944 23 лістапада 1946 Звяно

Народная Рэспубліка Балгарыя (1946—1990)Правіць

# Партрэт Прозвішча Пачатак паўнамоцтваў Канец паўнамоцтваў Партыя Спасылка
Старшыня Савета Міністраў
1946—1990
32   Георгій Дзімітраў
(1882—1949) 		23 лістапада 1946 2 ліпеня 1949 Балгарская камуністычная партыя [42]
33   Васіл Калараў
(1877—1950) 		2 ліпеня 1949 23 студзеня 1950 Балгарская камуністычная партыя [43][44]
34   Вылко Чэрвенкаў
(1900—1980) 		3 лютага 1950 17 красавіка 1956 Балгарская камуністычная партыя [45]
35   Антон Югаў
(1904—1991) 		17 красавіка 1956 19 лістапада 1962 Балгарская камуністычная партыя [27]
36   Тодар Хрыстаў Жыўкаў
(1911—1998) 		19 лістапада 1962 7 ліпеня 1971 Балгарская камуністычная партыя [46][47]
37   Станка Тодараў
(1920—1996) 		7 ліпеня 1971 16 чэрвеня 1981 Балгарская камуністычная партыя [48][49]
38   Грыша Філіпаў
(1919—1994) 		16 чэрвеня 1981 21 сакавіка 1986 Балгарская камуністычная партыя [27]
39   Георгий Атанасов
(нар. 1933) 		21 сакавіка 1986 3 лютага 1990 Балгарская камуністычная партыя [27]
40   Андрэй Луканаў
(1938—1996) 		3 лютага 1990 7 снежня 1990 Балгарская сацыялістычная партыя [50]

Балгарыя (1990 — цяп. час)Правіць

# Партрэт Прозвішча Пачатак паўнамоцтваў Канец паўнамоцтваў Партыя Спасылка
Старшыня Савета Міністраў
1990—1991
41   Дзімітр Папоў
(нар. 1927) 		7 снежня 1990 8 лістапада 1991 Беспартыйны [27]
Прэм'ер-міністр
1991 onwards
42   Філіп Дзімітраў
(нар. 1955) 		8 лістапада 1991 30 снежня 1992 Саюз дэмакратычных сіл [51][52]
43   Любен Бераў
(1925—2006) 		30 снежня 1992 17 кастрычніка 1994 Беспартыйны [27]
44   Рэнэта Інджова
(нар. 1953)
(в. а.) 		17 кастрычніка 1994 25 студзеня 1995 Беспартыйны [27][53]
45   Жан Відэнаў
(нар. 1959) 		25 студзеня 1995 13 лютага 1997 Балгарская сацыялістычная партыя [54]
46   Стэфан Сафіянскір
(нар. 1951)
(в. а.) 		13 лютага 1997 21 мая 1997 Саюз дэмакратычных сіл [55][56]
47   Іван Костаў
(нар. 1949) 		21 мая 1997 24 ліпеня 2001 Саюз дэмакратычных сіл [57][58]
48   Сімяон Саксен-Кобург-Гоцкі
(нар. 1937) 		24 ліпеня 2001 17 жніўня 2005 Нацыянальны рух «Сімяон II» [59][60]
49   Сяргей Станішэў
(нар. 1966) 		17 жніўня 2005 27 ліпеня 2009 Балгарская сацыялістычная партыя [61][62]
50   Бойка Барысаў
(нар. 1959) 		27 ліпеня 2009 12 сакавіка 2013 Грамадзяне за еўрапейскае развіццё Балгарыі [63][64]
51   Марын Райкаў
(нар. 1960)
(в. а.) 		13 сакавіка 2013 29 мая 2013 Беспартыйны
52   Пламен Арэшарскі
(нар. 1960) 		29 мая 2013 6 жніўня 2014 Балгарская сацыялістычная партыя [65]
52   Георгі Блізнашкі
(нар. 1956)
 6 жніўня 2014 7 лістапада 2014 Кааліцыя за Балгарыю
53   Бойка Барысаў
(нар. 1959) 		7 лістапада 2014 дзеючы Грамадзяне за еўрапейскае развіццё Балгарыі

Зноскі

  1. ↑ Канстытуцыя Балгарыі. Арт. 84
  2. ↑ Канстытуцыя Балгарыі. Арт. 108
  3. ↑ Бурмов Тодор (руск.) . rulex.ru. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 8 верасня 2012.
  4. ↑ Todor Burmov (англ.) . Ministry of Finance of the Republic of Bulgaria. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 8 верасня 2012.
  5. ↑ Васил Друмев (балг.) . slovo.bg. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 8 верасня 2012.
  6. ↑ Biografie. — Nordisk Familjebok, 1907.
  7. ↑ Biografie. — Nordisk Familjebok, 1920.
  8. ↑ Стилиян Чилингиров. ДРАГАН ЦАНКОВ (балг.) . Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 8 верасня 2012.
  9. ↑ Мария Узунова. ДРАГАН ЦАНКОВ - НЕСПОКОЕН ДУХ НА ГРАНИЦАТА НА ДВЕ ЕПОХИ (балг.) . Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 8 верасня 2012.
  10. ↑ Шаблон:З БСЭ
  11. ↑ Петко Каравелов (балг.) . Koprivshtitza.com. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 8 верасня 2012.
  12. ↑ Ehrnrooth, Johan Casimir (фін.) . Biografiakeskus. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 8 верасня 2012.
  13. ↑ Biografie. — Nordisk Familjebok, 1907. — P. 43.
  14. ↑ Соболев, Леонид Николаевич // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
  15. ↑ 15,0 15,1 Ташо Ташев. Министрите на България 1879-1999. — София: АИ «Проф. Марин Дринов», 1999. — ISBN 978-954-430-603-8.
  16. ↑ Vasil Radoslavov (англ.) . Who's Who in First World War. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 8 верасня 2012.
  17. ↑ Василь Радославов (руск.) . hrono.ru. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 8 верасня 2012.
  18. ↑ Biografie. — Nordisk Familjebok, 1918. — P. 95.
  19. ↑ Георги Кокеров. СЪЗДАТЕЛ НА БЪЛГАРСКАТА ДЪРЖАВНОСТ (балг.) . tripod.com. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 8 верасня 2012.
  20. ↑ Прэм’ер-міністр Балгарыі — артыкул з БСЭ
  21. ↑ Д-р Димитър Панайотов Греков (балг.) . Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 8 верасня 2012.
  22. ↑ Греков, Димитр Панайотов // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
  23. ↑ Todor Ivanchov (англ.) . Ministry of Finance of the Republic of Bulgaria. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 8 верасня 2012.
  24. ↑ П. Пѣевъ. Генералъ отъ пехотата Рачо Петровъ. — София, 1939.
  25. ↑ Stoyan Danev (англ.) . Ministry of Finance of the Republic of Bulgaria. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 8 верасня 2012.
  26. ↑ Борислав Гърдев. ПАМЕТ ЗА ДИМИТЪР ПЕТКОВ (балг.) . liternet.bg. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 12 верасня 2012.
  27. ↑ 27,00 27,01 27,02 27,03 27,04 27,05 27,06 27,07 27,08 27,09 27,10 27,11 27,12 27,13 27,14 Prime ministers // Bulgaria (англ.) . Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 12 верасня 2012.
  28. ↑ ДОКТОР ПЕТЪР ГУДЕВ - ПОЛИТИК И ДЪРЖАВНИК. — Варна: LiterNet, 2002. — ISBN 978-954-304-015-X.
  29. ↑ Ivan Geshov (англ.) . Ministry of Finance of the Republic of Bulgaria. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 13 верасня 2012.
  30. ↑ Teodor Teodorov (англ.) . Ministry of Finance of the Republic of Bulgaria. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 13 верасня 2012.
  31. ↑ John McClaughry. Alexander Stambolisky (англ.) . cooperativeindividualism.org (20 жніўня 1997). Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 13 верасня 2012.
  32. ↑ Giacomo Brucciani. Alexandăr Stambolijski (італ.) . esamizdat.it (20 жніўня 2003). Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 13 верасня 2012.
  33. ↑ Andrey Lyapchev (англ.) . Ministry of Finance of the Republic of Bulgaria. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 13 верасня 2012.
  34. ↑ Nikola Mushanov, Bulgaria (1872-1951) (англ.) . liberal-international.org. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 14 верасня 2012.
  35. ↑ Кимон Георгиев — артыкул з БСЭ
  36. ↑ Кимон Георгиев – опит за портрет (балг.) . bg-history.info. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 14 верасня 2012.
  37. ↑ Борислав Гърдев. Щрихи към портрета на генерал Пенчо Златев (балг.) . Електронно издателство LiterNet. Архівавана з першакрыніцы 26 лютага 2013. Праверана 24 лютага 2013.
  38. ↑ Борислав Гърдев. За Георги Кьосеиванов 125 години след рождението му (балг.) . Сп. «Палитра» (15 сакавіка 2009). Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 14 верасня 2012.
  39. ↑ Борислав Гърдев. Богдан Филов - противоречивият (балг.) . argumenti.net. АРГУМЕНТИ. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 14 верасня 2012.
  40. ↑ Dobri Bozhilov (англ.) . Ministry of Finance of the Republic of Bulgaria. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 14 верасня 2012.
  41. ↑ Bagrianov, Ivan Ivanov (фр.) . Seconde-Guerre.com. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 14 верасня 2012.
  42. ↑ Биография Димитрова Георгия Михайловича (руск.) . БСЭ. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 15 верасня 2012.
  43. ↑ Васил Коларов — артыкул з БСЭ
  44. ↑ Vasil Kolarov (фр.) . Marxistischen Internetarchiv. Праверана 15 верасня 2012.
  45. ↑ Chervenkov, Vulko (англ.) . rulers.org. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 15 верасня 2012.
  46. ↑ Тодор Живков — артыкул з БСЭ
  47. ↑ Тодор Живков на сайце «Героі краіны»
  48. ↑ Станко Тодоров — артыкул з БСЭ
  49. ↑ Stanko Todorov, 76, Ex-Premier of Bulgaria (англ.) . The New York Times (20 снежня 1996). Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 15 верасня 2012.
  50. ↑ Lukanov, Andrey (англ.) . rulers.org. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 15 верасня 2012.
  51. ↑ Dimitrov, Filip (англ.) . rulers.org. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 16 верасня 2012.
  52. ↑ PHILIP DIMITROV DIMITROV (англ.) . National Assembly of the Republic of Bulgaria. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 16 верасня 2012.
  53. ↑ Ренета Инджова (балг.) . omda.bg. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 16 верасня 2012.
  54. ↑ Жан Виденов (балг.) . ОМДА. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 16 верасня 2012.
  55. ↑ Стефан Софиянски (балг.) . ОМДА. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 16 верасня 2012.
  56. ↑ STEFAN ANTOHOV SOFIANSKI (англ.) . National Assembly of the Republic of Bulgaria. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 16 верасня 2012.
  57. ↑ IVAN KOSTOV (англ.) . Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 17 верасня 2012.
  58. ↑ Иван Костов (балг.) . ОМДА. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 17 верасня 2012.
  59. ↑ Simeon II (англ.) . rulers.org. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 17 верасня 2012.
  60. ↑ Simeon Sakskoburggotski (ісп.) . Fundación CIDOB. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 17 верасня 2012.
  61. ↑ Stanishev, Sergey (англ.) . rulers.org. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 17 верасня 2012.
  62. ↑ СЕРГЕЙ ДМИТРИЕВИЧ СТАНИШЕВ (балг.) . Министерски Съвет на Република България (2005 Септември 09). Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 17 верасня 2012.
  63. ↑ Автобиография Бойко Борисова (балг.) . sofia.bg. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 17 верасня 2012.
  64. ↑ Andrew Stevens. From City Mayor of Sofia to Prime Minister of Bulgaria (англ.) . citymayors.com. Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2012. Праверана 17 верасня 2012.
  65. ↑ Bulgaria: Naming of Prime Minister Ends Stalemate (англ.) . The New York Times (29 мая 2013). Архівавана з першакрыніцы 5 чэрвеня 2013. Праверана 4 чэрвеня 2013.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Прэм’ер-міністр_Балгарыі&oldid=3123844"