Ромул і Рэм

Ромул і Рэм, якіх корміць Капіталійская ваўчыца

Гісторыя Старажытнага Рыма

Заснаванне Рыма Царскі перыяд Сем цароў Рыма Рэспубліка Ранняя Рэспубліка Пунічныя войны і экспансія на Усходзе Саюзніцкая вайна Грамадзянская вайна 83—82 да н.э. Змова Катыліны Першы трыумвірат Грамадзянская вайна 49—45 да н.э. Другі трыумвірат Імперыя Спіс імператараў Прынцыпат Дынастыя Юліяў-Клаўдзіяў Дынастыя Флавіяў Дынастыя Антанінаў Дынастыя Севераў Крызіс III стагоддзя Дамінат Заходняя Рымская імперыя Паняцці: SPQR Культура Шлюб Прастытуцыя Рэлігія Хрысціянства Тэатр Мова Літаратура Архітэктура Мода Дарогі Правінцыі Войска Легіёны Магістратуры Людзі: Ромул і Рэм Сцыпіён Гракхі Марый Сула Цыцэрон Пампей Цэзар Марк Антоній Актавіян Нерон Веспасіян Траян Марк Аўрэлій Дыяклетыян Канстанцін I

Ромул і Рэм (лац.: Romulus і Remus) — у рымскай міфалогіі два браты, легендарныя заснавальнікі Рыма. Сыны бога Марса і весталкі Рэі Сільвіі. Немаўлятамі кінутыя ў раку Тыбр, яны цудоўным чынам выратаваліся і былі выкармленыя ваўчыцай. Пазней іх заўважыў пастух Фаўстул, у сям'і якога яны і атрымалі выхаванне.

Праз гады Рэм быў захоплены слугамі хітрага і жорсткага цара Амулія. Ромул накіраваўся вызваляць брата. Да яго далучыліся шматлікія беднякі, пастухі, рабы, якія ненавідзелі цара Амулія і не маглі больш цярпець яго тыранію. Цар быў звергнуты і загінуў, але жыхары горада Альба-Лонгі не пажадалі прыняць братоў і той натоўп беднаты, які яны прывялі з сабою. Тады Ромул і Рэм вырашылі пабудаваць новы горад дзеля пастухоў, рабоў, сялян, якія іх падтрымалі.

Браты патрабавалі божага знаку, які б высветліў, каму з братоў належыць заснаваць горад. Багі абралі Ромула. Рэм паспрабаваў перашкодзіць яму, але быў забіты. Ромул здесніў абрад збавення, каб змыць грэх братазабойства, заснаваў Рым і зрабіўся яго першым царом. Ён сабраў пад сваёй уладай шматлікіх выгнаннікаў, здабыў дзеля іх жонак, захапіўшы пад час свята сабіянскіх жанчын. Гэта выклікала войны з сабіянамі, якія скончыліся мірам паміж двума гарадамі. Падчас навальніцы Ромул таямніча знік, яму пачалі пакланяцца, нібыта бажку, пад імем Квірына.

ПершакрыніцыПравіць

Цыцэрон — «Рэспубліка», VI, 22 — Сон Сцыпіёна.
Ціт Лівій — «Гісторыя ад заснавання горада», I.
Дзіянісій Галікарнаскі — «Гісторыя Рыма», I.
Плутарх — «Параўнальныя жыццяпісы: Жыццё Ромула, Нумы Пампілія, Каміла».

СпасылкіПравіць

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ромул і Рэм

Ромул і Рэм і энцыклапедыі «Кругасвет»