Рызо́та (італ.: risotto, азначае «маленькі рыс»[1]) — распаўсюджаная страва з рысу ў Паўночнай Італіі. Упершыню згадваецца ў пісьмовых крыніцах толькі ў XIX стагоддзі.

Аўтарства
Краіна паходжання
Кампаненты
Асноўныя
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Для рызота выкарыстоўваецца круглы багаты крухмалам рыс сартоў Арборыа, Бальда, Падана, Рома, Віалоне Нана, Маратэлі або Карнаролі. Апошнія тры сарты лічацца лепшымі для рызота і яны найбольш дарагія. У залежнасці ад традыцый рэгіёну, рыс спачатку абсмажваюць на аліўкавым алеі або сметанковым масле, або на курыным тлушчы. Затым у рыс паступова даліваюць кіпячы булён (з мяса, рыбы, птушкі, гародніны) або звычайную ваду (як правіла, для рызота з морапрадуктаў) з разліку 3-4 шклянкі на 1 шклянку рысу і тушаць, пры гэтым памешваючы. Наступную порцыю вадкасці дадаюць толькі тады, калі зярняткі рысу ўвабралі ў сябе папярэднюю порцыю. У канцы прыгатавання дадаюць жаданы напаўняльнік — мяса, морапрадукты, грыбы, гародніну або сухафрукты.

Часам, каб надаць гатовай страве яшчэ большую крэмавасць (якая характэрна для гатункаў рысу з павышаным утрыманнем крухмалу), у амаль гатовую страву дадаюць сумесь узбітага венцам сметанковага масла з цёртым пармезанам ці пекарына. У рэчаіснасці, варыянтаў рызота мноства, страва не мае дакладнага складу кампанентаў і іх суадносін. У сапраўдным рызота неабходна дабіцца аднастайнай «цякучасці» гатовай стравы і крэмавай кансістэнцыі.

Зноскі

  1. «Larousse Gastronomique» Clarkson Potter Publishers, New York (2001) ISBN 0-609-60971-8

Спасылкі правіць