Рымскі легіён
Легіён (лац.: legio, род. склон legionis — ваенны збор, прызыў, ад lego і legere — збіраць) — асноўная арганізацыйная адзінка ў арміі Старажытнага Рыма.
Легіён складаўся з 5 тыс. (у пазнейшыя перыяды 4320) пехацінцаў і некалькіх сотняў вершнікаў. Кожны легіён меў свой нумар і назву. Па захаваных пісьмовых крыніцах ідэнтыфікавана прыкладна 50 розных легіёнаў, хоць лічыцца, што іх колькасць у кожны гістарычны перыяд не перавышала дваццаці васьмі, але пры неабходнасці яна магла быць павялічана.
На чале легіёна ў перыяд Рэспублікі стаяў ваенны трыбун, у перыяд Імперыі — легат.
Спасылкі
правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Рымскі легіён- Рымская Слава Антычнае ваеннае мастацтва
