Себежскі павет

павет у Віцебскай губерні Расійскай імперыі

Се́бежскі павет — адміністрацыйная адзінка ў складзе Пскоўскай і Полацкай губерняў, Полацкага намесніцтва, Беларускай і Віцебскай губерняў, якая існавала ў 1772—1927 гадах. Цэнтр — горад Себеж.

Себежскі павет
Герб
Герб
Краіна Flag of Russia.svg Расійская імперыя
Уваходзіць у Віцебская губерня
Адміністрацыйны цэнтр Себеж
Дата ўтварэння 1772
Дата скасавання 1927
Насельніцтва 92 055 жыхароў (1 897)
Плошча 3,6 тыс. км²
Себежскі павет на карце

ГісторыяПравіць

Себежскі павет у складзе Пскоўскай губерні Расійскай імперыі быў утвораны ў 1772 годзе пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай. У 1776 годзе павет быў перададзены ў Полацкую губерню (з 1778 г. — намесніцтва). У 1796 г. павет адышоў да Беларускай губерні, а ў 1802 г. — да Віцебскай. 24 сакавіка 1924 г. Віцебская губерня была скасавана, і павет быў перададзены ў Пскоўскую губерню. 1 жніўня 1927 г. павет быў скасаваны разам з губерняй.

НасельніцтваПравіць

Па дадзеных перапісу 1897 года, ў павеце пражывала каля 92,1 тыс. чал.[1] У тым ліку беларусаў - 47,1%; рускіх - 47,1%; яўрэяў - 3,8%; палякаў - 1,5%. У павятовым горадзе Себеж пражывала 4326 чал.

Адміністрацыйны падзелПравіць

У 1913 годзе ў склад павета ўваходзіла 17 валасцей:

Воласць Валасны цэнтр
Анінская в. Падгур'е
Глембачынская в. Камары
Далашчанская маёнтак Далосцы
Езярыйская с. Езярышча
Камянецкая маёнтак Заласелле
Магілянская с. Магільна
Непаротаўская с. Кіцкава
Прыхабская маёнтак Прыхабы
Рыкаўская маёнтак Рыкава
Сіназерская с. Сіназер'е
Соінская пас. Пустошка
Сутоцкая пагост Сутокі
Томсінская с. Томсіна
Чайкінска-Жанвільная пагост Чайкі
Чарнейская в. Лозеўка
Шуміхінская с. Алоль
Юсцінаўская пагост Дзедзіна

Сучаснае становішчаПравіць

У цяперашні час тэрыторыя павета (у межах на 1917 г.) уваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

Вядомыя асобыПравіць

Зноскі

СпасылкіПравіць