Віцебская губерня
Ві́цебская губерня — губерня Расійскай імперыі. Створана ў 1802 годзе, адпавядае паўночна-ўсходняй частцы сучаснай Віцебскай вобласці Беларусі, а таксама ўсходняй часткі Латвіі (у тым ліку гарады Дзвінск, Рэжыца і Люцын) і некаторым раёнам Расіі (Невель і Себеж — Пскоўская вобласць, Веліж — Смаленская вобласць). Адміністрацыйны цэнтр — горад Віцебск.
| Віцебская губерня | |||
|---|---|---|---|
| Витебская губернія | |||
|
|||
| Краіна | Расійская імперыя | ||
| Уваходзіць у | |||
| Адміністрацыйны цэнтр | Горад Віцебск | ||
| Найбуйнейшыя гарады | Дзвінск, Полацк | ||
| Дата ўтварэння | 11 сакавіка 1802 | ||
| Насельніцтва (1904) | 1 669 000 | ||
.jpg) |
|||
|
|
|||
 Віцебская губерня на Вікісховішчы |
|||
ГісторыяПравіць
Губерня ўтворана ў 1802 годзе пасля скасавання Беларускай губерні. У 1823—1869 гг. уваходзіла ў склад Беларускага, Віцебскага, Магілёўскага і Віленскага генерал-губернатарстваў.
На пачатак ХХ стагоддзя ў губерні налічвалася 12 гарадоў, 41 мястэчка, 19750 вёсак. Плошча каля 39 тыс. кв. вёрст. Насельніцтва 1,669 млн (1904) або 1,74 млн (не пазней 1910), з іх 237 (255) тыс. у гарадах. Паветы:
- Віцебскі,
- Веліжскі,
- Гарадоцкі,
- Дзвінскі (былы Дынабургскі),
- Дрысенскі,
- Лепельскі,
- Люцынскі,
- Невельскі,
- Полацкі,
- Рэжыцкі,
- Себежскі.
З 1917 года Віцебская губерня ў складзе Заходняй вобласці, з 1918 года ў складзе Заходняй камуны РСФСР, у студзені—лютым 1919 года ў БССР, у 1919—1924 гг. у складзе РСФСР. Разам з утварэннем Гомельскай губерні ў склад Віцебскай губерні былі перададзены Сенненскі і Аршанскі паветы. У 1920 годзе інфлянцкія паветы — Дзвінскі, Люцынскі і Рэжыцкі — адыйшлі да Латвіі.
Віцебская губерня была скасавана ў 1924 г. ў сувязі з 1-м узбуйненнем БССР.
Прадстаўнікі дваранстваПравіць
Вядомыя асобыПравіць
Гл. таксамаПравіць
ЛітаратураПравіць
- Беларусь: Энцыклапедычны даведнік / Рэдкал.: Б. І. Сачанка і інш. — Мн.: БелЭн, 1995. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
СпасылкіПравіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Віцебская губерня
