Люцынскі павет
Лю́цынскі павет — адміністрацыйная адзінка ў складзе Пскоўскай і Полацкай губерняў, Полацкага намесніцтва, Беларускай і Віцебскай губерняў, якая існавала ў 1772—1920 гадах. Самы паўночны і самы буйны па плошчы павет Віцебскай губерні. Адзін з трох інфлянцкіх паветаў. Цэнтр - горад Люцын.
| Люцынскі павет | |
|---|---|
| Краіна |
 Расійская імперыя |
| Уваходзіць у | Віцебская губерня |
| Адміністрацыйны цэнтр | Люцын |
| Дата ўтварэння | 1772 |
| Дата скасавання | 1920 |
| Насельніцтва | 128 200 жыхароў (1 897) |
| Плошча | 5,2 тыс. км² |
 |
|
Гісторыя
правіцьЛюцынскі павет у складзе Пскоўскай губерні Расійскай імперыі быў утвораны ў 1772 годзе пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай. У 1776 годзе павет быў перададзены ў Полацкую губерню (з 1778 — намесніцтва). У 1796 годзе павет адышоў да Беларускай губерні, а ў 1802 — да Віцебскай. У 1920 годзе адыйшоў да Латвіі.
Насельніцтва
правіцьПа дадзеных перапісу 1897 года, ў павеце пражывала 128,2 тыс. чал.[1] У тым ліку латышоў - 64,2%; беларусаў - 20,5%; рускіх - 7,1%; яўрэяў - 4,9%; палякаў - 2,2%[2]. У павятовым горадзе Люцын пражывала 5140 чал.
Адміністрацыйны падзел
правіцьУ 1913 годзе ў склад павета ўваходзіла 16 валасцей:
| Воласць | Валасны цэнтр |
|---|---|
| Балцінаўская | акалодак Балцінаў |
| Балоўская | акалодак Балоўск |
| Дамапольская | в. Бяляўская |
| Зальміуская | в. Рогаўка |
| Звірдзінская | маёнтак Пагулянкі |
| Істрская | м. Старая Слабада |
| Корсаўская | акалодак Корсаўка |
| Ляндскаронская | в. Полішчына |
| Марыенгаўзенская | акалодак Марыенгаўзен |
| Міхайлаўская | в. Мярзінка |
| Нерзенская | с. Нерза |
| Посіньская | с. Посінь |
| Пылдзенская | в. Вяжэнкі |
| Рунданская | с. Рунданы |
| Эверэмуйжская | маёнтак Эверэмуйжа |
| Янавольская | с. Брыгі |
Сучаснае становішча
правіцьУ цяперашні час тэрыторыя павета (у межах на 1917 г.) уваходзіць у склад Латвіі.
Вядомыя асобы
правіць- Карл Багдановіч (1864—1947) — расійскі і польскі геолаг і падарожнік. Акадэмік Польскай Акадэміі навук.
- Мікалай Зарэмба (1821—1879) — расійскі музычны педагог (нарадзіўся ў маёнтку Азупіна)
- Мікола Панькоў (1911—1995) — беларускі грамадска-культурны дзеяч, выдавец, бібліёграф
- Ілля Чашнік (1902-1929) — савецкі мастак і дызайнер
Зноскі
- ↑ Дадзеныя агульнага перапісу насельніцтва Расійскай імперыі на "Демоскоп Weekly"
- ↑ Этнокультурные процессы Белорусского Подвинья (Витебщины) в прошлом и настоящем / А. Вл. Гурко [и др.]; науч. ред. А. Викт. Гурко ; Нац. акад. наук Беларуси, Центр исслед. белорус. культуры, языка и лит., Ин-т этнографии и фольклора имени Кондрата Крапивы. — Минск : Беларуская навука, 2017. С.205