Сонечнае зацьменне 11 лютага 1823 года
Сонечнае зацьменне 11 лютага 1823 года — частковае сонечнае зацьменне 147 сараса[1].
| Сонечнае зацьменне 11 лютага 1823 | |
|---|---|
 Карта | |
| Класіфікацыя | |
| Тып | Частковае |
| Сарас | 147 |
| Гама | 1.4546 |
| Велічыня | 0.1856 |
| Максімум зацьмення | |
| Каардынаты | 62°00′ пн. ш. 76°42′ у. д.HGЯO |
| Шырыня ценю | км |
| Час (UTC) | |
| Найбольшая фаза | 3:03:02 |
| Спасылкі | |
| Каталог # (SE5000) | 9097 |
Зацьменне мела велічыню 0,1856 і дасягнула свайго максімуму ў 03:03:02 UTC у пункце з каардынатамі 62° пн. ш. 77° у. д.[1].
Зацьменне 11 лютага 1823 года стала 2-ім сонечным зацьменнем у 1823 годзе і 57-ым у XIX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 12 студзеня 1823 года, наступнае — 8 ліпеня 1823 года[1].
Гл. таксама
правіцьЗноскі
правіць- ↑ а б в Catalog of Solar Eclipses: 1801 to 1900 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.
