Супрацьракетная абарона

Супрацьракетная абарона (СРА) — комплекс ваеннай інфраструктуры, прызначаны для абароны дзяржавы ад ракетнага ўдару[1].

У склад сістэмы супрацьракетнай абароны могуць уваходзіць супрацьракетныя комплексы, інфармацыйна-разведвальныя сродкі рознай далёкасці дзеяння, пункты баявога кіравання і сувязі. Супрацьракетная абарона вельмі цесна звязана з супрацьпаветранай абаронай і часта ажыццяўляецца аднымі і тымі ж сродкамі.

Класіфікацыя

правіць

У залежнасці ад прызначэння сістэма СРА бывае:

  • тэрытарыяльнай (для абароны ўсёй тэрыторыі краіны),
  • занальнай (для абароны буйных ваенна-прамысловых раёнаў),
  • аб’ектавай (для абароны важных адміністрацыйных, прамысловых і ваенных аб’ектаў).

Таксама адрозніваюць:

  • стратэгічную (для абароны ад міжкантынентальных БР, БР падводных лодак і БР сярэдняй далёкасці),
  • нестратэгічную (тактычную) СРА (для абароны ад БР сярэдняй далёкасці, аператыўна-тактычных і тактычных ракет)[2].

Крыніцы

правіць

Літаратура

правіць
  • Вотинцев Ю. В. Войска противоракетной и противокосмической обороны (1967—1986 гг.) // Рубежи обороны — в космосе и на земле. Очерки истории ракетно-космической обороны. — М.: Вече, 2003.
  • Лупин Г. С. Создание отечественной противоракетной обороны. // Военно-исторический журнал. — 2007. — № 12. — С.12-15.
  • Holahan, James. Antimissile Defense Takes Shape. // Military Review. — August 1963. — Vol. 43 — No. 8.