Сцяпан Сцяпанавіч Сахараў

беларускі і расійскі архітэктар

Сцяпан Сцяпанавіч Сахараў (1852 — ?) — інжынер-архітэктар[1].

Сцяпан Сцяпанавіч Сахараў
Дата нараджэння 1852
Дата смерці невядома
Альма-матар
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

правіць

Нарадзіўся ў 1852 годзе[1].

Атрымаў хатнюю адукацыю[1]. Паступіў у Пецярбургскае будаўнічае вучылішча ў 1868 годзе і скончыў курс у 1874 годзе са званнем архітэктарскага памочніка і правам на чын X класа[1].

У 1877 годзе атрымаў званне інжынер-архітэктара. Па заканчэнні курса прызначаны малодшым інжынерам у г. Мінск, але з-за хваробы праслужыў тут не доўга і вярнуўся ў Пецярбург, дзе быў прыкамандзіраваны да Тэхнічна-будаўнічага камітэту  (руск.) Міністэрства ўнутраных спраў Расійскай імперыі. У 1878 годзе С. Сахараў прызначаны архітэктарам дома папярэдняга зняволення, а з 1849 года складаецца наглядчыкам Ісакіеўскага сабора. Акрамя дзяржаўнай службы, займаўся прыватнымі пабудовамі і, акрамя таго, знаходзіўся каля трох гадоў у інжынера Флавінскага, у якасці памочніка па ўладкаванні ацяплення і вентыляцыі будынкаў.

З 1876 па 1879 года С. Сахараў быў архітэктарам у Рускім страхавым ад агню таварыстве, у 1881 годзе ўладкоўваў у палацы Вялікага князя Уладзіміра Аляксандравіча  (руск.) ацяпленне печами некалькіх памяшканняў і ў доме сп. Полаўцава — вентыляцыю. У 1883 годзе ўладкаваў саўмесна з інжынерам-архітэктарам Ляшэвічам ацяпленне і вентыляцыю ў палацы Вялікага князя Аляксея Аляксандравіча. У 1885 годзе ўвайшоў у таварыства па ўладкаванні ацяплення і вентыляцыі будынкаў «Лукашевич и К°»[2].

Творчасць

правіць
  • у 1875-80 гадах:
    • пабудавана да 10 драўляных жылых будынкаў са службамі ў Санкт-Пецярбургу
    • розныя надбудовы і рамонтныя працы

Зноскі