Узброеныя сілы Поўдня Расіі

(Пасля перасылкі з УСПР)


Узброеныя сілы Поўдня Расіі[1] (УСПР) — аператыўна-стратэгічнае з'яднанне белых войскаў Поўдня Расіі у 19191920 гадах у ходзе Грамадзянскай вайны. Утвораныя 8 студзеня 1919 гады ў выніку з'яднання Добраахвотніцкай арміі і армій Усевялікага Войска Данскога для супольнага змагання супраць бальшавікоў.

Узброеныя сілы Поўдня Расіі
Гады існавання 8 студзеня 1919 года —
11 мая 1920 года,
потым пераназваны ў
Рускую армію Урангеля
Краіна Сцяг Расіі Поўдзень Расіі
Уваходзіць у Руская армія
Тып сухапутныя войскі,
ваенна-паветраныя сілы,
ваенна-марскі флот
Складаецца з Добраахвотніцкую, Данскую, Каўказскую і інш. арміі
Функцыя аднаўленне законнасці і парадку ў Расіі
Колькасць 160 000 (ліпень 1919 года)
270 000 (кастрычнік 1919 года)
Дыслакацыя Сцяг Расіі Поўдзень Расіі
Мянушка дзянікінцы
Дэвіз За Вялікую, Адзіную і Непадзельную Расію
Колеры бела-сіне-чырвоны
Марш Ішлі драздоўцы цвёрдым крокам
Удзел у Грамадзянская вайна ў Расіі
Камандзіры
Вядомыя камандзіры

А. І. Дзянікін (да 04.04.20)

П. М. Урангель (пасля 04.04.20)

Максімальнай колькасці УСПР дасягнулі ў кастрычніку 1919 года — 270 тыс. чалавек, 600 гармат, 38 танкаў, 72 самалёты, каля 120 караблёў[2] (паводле іншых дадзеных, каля 160 тыс. чалавек у ліпені 1919 года)[3].

Са студзеня па снежань 1919 года Стаўка Галоўнакамандуючага Узброенымі сіламі Поўдня Расіі генерала А. І. Дзянікіна знаходзілася ў Таганрогу.

Бібліяграфія правіць

  • Последние бои Вооружённых Сил Юга России. — М.: Центрполиграф, 2004. — (Россия забытая и неизвестная. Белое движение). — ISBN 5-9524-1011-1
  • Биографический справочник высших чинов Добровольческой армии и Вооружённых Сил Юга России : Материалы Белого движения. — 384 с. — ISBN 5-17-014831-3, ISBN 5-271-04653-2, ISBN 5-86566-050-0 ~92.11.27/657.

Зноскі

  1. У гістарычных дакументах сустракаецца варыянт назвы Узброеныя сілы на Поўдні Расіі.
  2. Военная энциклопедия WorldWeapon. Белые армии Архівавана 2 снежня 2009..
  3. Волков С. В. Белое движение. Энциклопедия Гражданской войны. — М.: Олма-Пресс, 2003. — С. 89.

Спасылкі правіць