Уладзімір Мікалаевіч Пяценка
Уладзімір Мікалаевіч Пяценка (укр.: Володимир Миколайович Пятенко; нар. 9 верасня 1974, Пракоп’еўск, РСФСР, СССР) — украінскі футбаліст, абаронца, пасля завяршэння кар’еры — футбольны трэнер. У цяперашні час працуе галоўным трэнерам жаночага клуба «Дынама» з Кіева.
![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Агульная інфармацыя | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Поўнае імя | Уладзімір Мікалаевіч Пяценка | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Нарадзіўся |
9 верасня 1974[1][2] (49 гадоў) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Грамадзянства |
![]() ![]() |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Рост | 194 см | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Пазіцыя | абаронца | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Інфармацыя пра клуб | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Клуб |
![]() |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Пасада | галоўны трэнер | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Клубная кар’ера[* 1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Нацыянальная зборная[* 2] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Трэнерская кар’ера | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
Клубная кар’ера правіць
Пачаў займацца футболам у Крыме, гуляў за мясцовыя каманды «Вайковец» і «Таўрыя». Пазней выступаў за «Шахцёр», «Металіст», «Металург», «Ворсклу». У 2003—2004 гадах выступаў у Расіі за «СКА-Энергія», пасля вярнуўся ва Украіну, дзе завяршыў кархеру ў складзе вінніцкай «Нівы».
Міжнародная кар’ера правіць
У 1994—1995 гадах гуляў за моладзевую зборную Украіны.
Трэнерская кар’ера правіць
З 2008 года (з перапынкамі) — трэнер «Металурга» з Данецка. 12 лістапада 2010 года стаў выканаўцам абавязкаў галоўнага трэнера данецкага «Металурга» пасля адстаўкі Мікалая Костава[3]. 3 мая 2011 года быў ізноў прызначаны выканаўцам абавязкаў галоўнага трэнера «Металурга» пасля адстаўкі Андрэя Гардзеева[4]. У сярэдзіне студзеня 2013 года ўзначаліў ерэванскі «Бананц», які пад кіраўнітцвам Пяценкі заняў апошняе месца ў чэмпіянаце Арменіі і вылецеў у другі дывізіён. У жніўні 2013 года вярнуўся ў «Металург», у чэрвені 2014 года чарговы раз стаў галоўным трэнерам клуба, заставаўся на гэтай пасадзе да лета 2015 года, калі «Металург» спыніў існаванне.
З лета 2015 года працаваў экспертам на ўкраінскім тэлебачанні. У студзені 2017 года прыняў прапанову ўзначаліць беларускі клуб «Крумкачы». Ужо ў маі таго ж года па сямейным абставінам пакінуў мінскую каманду[5].
У студзені 2018 года стаў новым галоўным трэнерам клуба ўкраінскай Першай лігі «Абалонь-Бровар»[6]. У сезоне 2018/19 працаваў у трэнерскім штабе адэскага «Чарнаморца».
У 2021 годзе ўзначаліў адроджанае жаночае кіеўскае «Дынама».
Дасягненні правіць
У якасці іграка правіць
- Чэмпіянат Украіны па футболе
- Срэбраны прызёр (1): 1997
- Бронзавы прызёр (1): 2002
- Кубак Украіны па футболе
- Уладальнік (1): 1997
У якасці трэнера правіць
- Кубак Украіны па футболе
- Фіналіст (1): 2012
Асабістае жыццё правіць
Жанаты, выхоўвае дачку[7].
Заўвагі правіць
- ↑ Volodymyr Pyatenko // FBref.com
- ↑ Vladimir Piatenko // Transfermarkt — 2000.
- ↑ Руководство донецкого «Металлурга» приняло отставку Костова (руск.). Архівавана з першакрыніцы 10 снежня 2012. Праверана 4 лютага 2017.
- ↑ Андрей Гордеев подал в отставку (руск.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 8 мая 2011. Праверана 4 лютага 2017.
- ↑ Владимир Пятенко покинул пост главного тренера "Крумкачей" (руск.). football.by.
- ↑ Экс-наставник "Крумкачей" возглавил клуб второго украинского дивизиона (руск.). football.by.
- ↑ Интервью Владимира Пятенко . Архівавана з першакрыніцы 10 снежня 2012. Праверана 4 лютага 2017.