Уэда Акінары
Уэда Акінары, або Уэда Сусэй (25 ліпеня 1734, Осака — 8 жніўня 1809, Кіёта) — японскі пісьменнік, навуковец, бачны літаратурны дзеяч 18-га стагоддзя ў Японіі.
| Уэда Акінары | |
|---|---|
| яп.: 上田秋成 | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 25 ліпеня 1734 ці 1734[1][2] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 8 жніўня 1809, 1809[1] ці 1809[2] |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | пісьменнік, мовазнавец, паэт, купец, урач |
| Гады творчасці | 1767 — цяп. час |
 Выявы на Вікісховішчы | |
Ён быў адным з першых пісьменнікаў у жанры ёміхон і двух яго шэдэўраў: Угецу Манагатары («Казкі дажджу і поўні») і Харусамэ Манагатары («Казкі вясновага дажджу»), якія займаюць цэнтральнае месца ў класічнай японскай літаратуры.
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Roux P. d. Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays — 2 — Éditions Robert Laffont, 1994. — Vol. 1. — P. 33. — ISBN 978-2-221-06888-5
- ↑ 2,0 2,1 (l. 1734 - 1809) // NMVW-collection Праверана 16 студзеня 2020.
- ↑ Japans // NMVW-collection Праверана 16 студзеня 2020.
ЛітаратураПравіць
- Viktoria Eschbach-Szabo: Personen und Namen im Japanischen: Veränderungen in der Modernisierung und in der Globalisierung. LIT Verlag, Münster 2009, ISBN 978-3-8258-8758-2, S. 242-43.
- Bruno Lewin: Kleines Lexikon der Japanologie: zur Kulturgeschichte Japans. 3. Auflage. Otto Harrassowitz Verlag, Wiesbaden 1995, ISBN 3-447-03668-0, S. 521.